Mirabilis, & hoc mirabile, pen. cor. Cicer.Maruailous: wonderfull: to be wondered at.Mirabilis illi.Virg. Mirabile donum. Virg.Factum mirabile.Ouid.Mirabiles fama effigies. Plin. Images of great fame and renowne. Opus mirabile visu. Herat. Mirabilem in modum.Cic.Wonderfully.Mirabilem in modum iucunda. Plin. Mirabilis raritate arbor. Pli.
Mirabiliter, pen. cor. Aduerb. Cic.Maruailously: wonderfully: greatly: exceedingly. Mirabiliter mi Brute lætor. Cic.De hacre mirabiliter multa composuit. Quint. Miráculum. li, n. g. pen. cor. Plin. A miracle: a wonder: a monstrous thing: a thing exceeding common reason and nature.Ingeniosa miracuia fecit natura. Plin. Monstri alicuius mitacula.Ouid.Adijciunt miracula huic pugnæ silentio proximæ noctis ex sylua Arsia ingntem editam vocem.Liu.Miracula aliqua affinguntur plerunque tam insignibus locis.Liu.Miraculo esse.Liu.To bee as a wonder, or a cause of wondring. Mraculo fuit. Liu.It caused men to wonder.Misanthropos.ee shat hateih the companie of man.
Lewis and Short: Latin dictionary
mīrābĭlis (sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, adj. [miror], to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.): nimium mirimodis mirabilis, Plaut. Trin. 4, 2, 86: nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile, Cic. Par. 5, 1, 35: pugnandi cupiditas, Nep. Milt. 5, 1: hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi, Hor. Ep. 1, 6, 23: laetis Phrygibus mirabile sumen, Juv. 12, 73.—Comp.: quo ista majora ac mirabiliora fecisti, Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.: mirabilissima soboles, Col. 6, 36, 3. (a). In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.—(b). With quam, quantum, quomodo: mirabile est, quam non multum differat, Cic. de Or. 3, 51, 197: esset mirabile quomodo, id. Div. 2, 19, 44: mirabile quantum gaudebat, Sil. 6, 620.— (g). With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.— II. Esp. (eccl. Lat.). A.Glorious: mirabilis Deus in sanctis suis, Vulg. Psa. 67, 36: mirabilis in altis Dominus, id. ib. 92, 6.— B.Miraculous: mirabilia opera Altissimi solius, Vulg. Eccli. 11, 4: facta, id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence, A.Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.): et faciet Dominus mirabile, Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.: cras faciet Dominus inter vos mirabilia, Vulg. Jos. 3, 5: videntes mirabilia quae fecit, id. Matt. 21, 15 et saep. —B.Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.): mirabiliter vulgi mutata est voluntas, Nep. Dion. 10, 2: cupere, Cic. Fam. 13, 16, 4: laetari, id. ib. 11, 14, 1: moratus est,