Mercenarius, rij, m. g. Cic.An hyreling: one that serueth for mages.Mercenarius & Gratuitus, contraria.Cic.Vincla mercenaria. Horat. Mercenarij restes.Cic.Hyred witnesses.Mercenarij Prætoris decretum.Cic.The decree of a Pretor corrupted with money.Mercenarium proœmium.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
mercēnārĭus (in old MSS. written mercennarius), a, um, adj. [id.], that does any thing for reward or pay; hired for money, wages, or pay; paid, hired, mercenary (opp. to gratuitus, without pay, gratuitous). I.Adj.A. Of persons: comes, Cic. Pis. 21, 49: miles, Liv. 24, 49: testes,
hired, bribed
, Cic. Fam. 3, 11, 3: praetor, id. Verr. 2, 5, 21, 54.—B. Of inanim. and abstr. things: mercenaria arma, Liv. 30, 8: liberalitas gratuitane est, an mercenaria?Cic. Leg. 1, 18, 48: ancilla mercenariae stipis, Plin. 10, 63, 83, 172: vincla, his hireling fetters, i. e. his salaried office of praeco, which kept him confined, Hor. Ep. 1, 7, 67. —II.Subst.: mercēnārĭus, ii, m., a hireling, hired servant: tuus mercenarius, Plaut. Poen. 2, 1, 55: non male praecipiunt, qui ita jubent uti servis, ut mercenariis, Cic. Off. 1, 13, 41: illiberales et sordidi quaestus mercenariorum, id. ib. 1, 42, 150: Oppionici, id. Clu. 59, 163: servus perpetuus mercenarius est, i. e.