Meditor, pen. cor. meditáris, medicri. Plaut.To thinke depely: to study: to muse on a thing: to record in ones minde. To practise and affay how well he can doe: to purpose to sing or play sweetly.Meditor esse affabilis. Ter. I deuise with my selfe to be curteous.Meditari secum oporter, quo pacto aduorsam ærumnam ferant. Ter. They must cast with themselues, &c.Meditari malè nugis.Plaut.Amorem meditari.Virg.To thinke vpon loue.Arma meditari. Propeit. Meditari exilium. Ci. To denise with himselfe to go into banishment.Meditari fugam. Colu. To thinke and cast with himselfe to flie.Insidias aut dolum meditari alicui.Virg.To deuise how to deceiue one.Meditari pœnam in fratrem.Cic.Aut ne ad id meditere, impatatum te offendam.Cicer.That thou maiest not muse vpon it before, I will come vpon thee vnwares.Meditari aduersus aliquem causam suam.Cic.De tua quoque ratione meditere. Cice. Thou maist muse or thinke vpon thine owne matter.De Pop. Rom. libertate commentari arque meditari. Cicer.Meditabar quomodo cum illo loquar.Cic.Multos annos regnare est meditatus.Cic. Meditari se.Plaut.To exercise himselfe.Ad cursuram meditabor.Plaut.I will practise to runne.
Lewis and Short: Latin dictionary
mĕdĭtor, ātus, 1, v. dep. a. and n. [Sanscr. madh-a, wisdom; Gr. ma/qos, manqa/nw, mh/domai; cf.: medeor, re-med-ium, etc.]; act., to think or reflect upon, to muse over, consider, meditate upon; neutr., to think, reflect, muse, consider, meditate; to design, purpose, intend, etc.; constr. with acc., with ad, de, with dat., with inf., with a rel.-clause, or absol. (class.). I.Lit.(a). With acc.: semulque cursuram meditabor ad ludos Olympios, Plaut. Stich. 2, 1, 34: ea para, meditare, cogita, quae, etc., Cic. Fam. 2, 5, 2: nihil aliud cogitare, meditari, curare nisi, etc., id. Rep. 1, 22, 35: forum, subsellia, rostra curiamque, id. de Or. 1, 8, 32: fugam ad legiones, Suet. Tib. 65: cor tuum meditabitur timorem, i. e.
promote by meditation
, Vulg. Isa. 33, 18.—(b). With ad; ne ad eam rem meditere, Cic. Fam. 2, 3, 1: ad hujus vitae studium meditati illi sunt qui feruntur labores tui, id. Cat. 1, 10, 26.—(g). With de: ut de tua ratione meditere, Cic. Fam. 1, 8, 4.—(d). With dat. (ante-class.): nugis, Plaut. Ps. 4, 7, 107. —(e) With inf.: jam designatus alio incessu esse meditabatur, Cic. Agr. 2, 5, 13: multos annos regnare meditatus magno labore, id. Phil. 2, 45, 116: cum animo meditaretur proficisci in Persas, Nep. Ages. 4.— (z) With a rel.-clause: ea nunc meditabor quo modo illi dicam, Plaut. Am. 1, 1, 42: meditabor, quo modo cum illo loquar, Cic. Att. 9, 17, 1: quid contra dicerem, mecum ipse meditabor, id. N. D. 3, 1, 1: meditare, quibus verbis incensam illius cupiditatem comprimas, id. Pis. 25, 59.— (h) Absol.: multis modis meditatus egomet mecum sum, Plaut. Bacch. 3, 2, 1: egressus ad meditandum in agro, Vulg. Gen. 24, 63. —II.Transf., to meditate, study, exercise one's self in, practise a thing: nugas est meditatus male, Plaut. Ps. 4, 7, 107: Demosthenes perfecit meditando, ut nemo planius esse locutus putaretur, Cic. de Or. 1, 61, 260; cf.: Demosthenes in litore meditans, Quint. 10, 3, 30: quid Crassus ageret meditandi aut discendi causā, Cic. de Or. 1, 30, 136: aut in foro dicere aut meditari extra forum, id. Brut. 88, 302: musam, Verg. E. 1, 2: arma, Veg. Mil. 1, 20: proelia, Juv. 4, 112.—Transf., of animals: cervi editos partus exercent cursu, et fugam meditari docent,
to practise flight
, Plin. 8, 32, 50, 113.—Of things: semper cauda scorpionis in ictu est: nulloque momento meditari cessat, to move as in readiness to strike, i. e. to threaten, Plin. 11, 25, 30, 87: semina meditantur aristas, Prud. Cath. 10, 132; also, to murmur, utter a sad cry: clamabo, meditabor ut columba, Vulg. Isa. 38, 14; 59, 11.—III. In pass. signif. (in verb. fin. post-class. and very rare): adulteria meditantur, Min. Fel. Oct. 25, 1.—But freq. in part. perf.: mĕdĭtā-tus, a, um. A.Exercised, practised, instructed (only Plautin.): cumque huc ad adulescentem meditatum probe mittam, Plaut. Trin. 3, 3, 88: probe meditatam utramque duco, id. Mil. 3, 3, 29: murmura, Juv. 6, 539.—B.Thought upon, meditated, weighed, considered, studied: meditati sunt doli docte, Plaut. Ps. 4, 1, 30: ea, quae meditata et praeparata inferuntur, Cic. Off. 1, 8, 27: meditatum et cogitatum scelus, id. Phil. 2, 34, 85: meditatum cogitatumque verbum, id. ib. 10, 2, 6: accuratae et meditatae commentationes, id. de Or. 1, 60, 257: oratio, Plin. 26, 3, 7, 12: doli, Plaut. Ps. 4, 1, 31: meditata et composita oratio (opp. extemporized), Suet. Aug. 84. —Subst.: mĕdĭtāta, ōrum, n., a carefully prepared speech: sive meditata sive subita proferret, Plin. Ep. 1, 16, 2.—Hence, adv.: mĕdĭtātē, thoughtfully, designedly, intentionally (ante-class. and post-Aug.): ne tu illorum mores perquam meditate tenes,
knowest thoroughly
, Plaut. Bacch. 3, 6, 16: hau male meditate male dicax es, id. Curc. 4, 2, 26: effundere probra, Sen. Const. Sap. 11, 3.