Medeor, medêris. pen. prod. medèri. Deponens. Pli. To heale: to cure: to remedie.Quas minus mederi possis. Ter. Which thou canst not cure.Contra serpentium ictus medentur. Plin. The be holesome against the stingings.Mederi vitijs & erroribus.Plin. iun.To cure vices.Mederi vulneribus per translationem.Cic.To cure or reme. die grieuous pangues.Mederi alicui.Cic.To helpe or succour one.Mederi rei alicui.Cic.To remedy a thing.Medemini religioni sociorum. conseruate vestram authoritatem. Cic.Helpe and succour the religion of.Amori mederi.Ouid.Facilimè inopiæ frumentariæ sese mederi posfe existimant. Cæ. They thinke they can easily help and remedie the scarcity of graine.Labori alicuius mederi.Ouid.Mederi Reip.Cic.To helpe and succour.Timori alicuius mederi.Ouid. Aegrescit medendo. Vi. The more he is cured the worse he waxeth.Ars medendi.Ouid.The art of phisicke.Vtilis medendi radix. Oui. A roote profitable to cure diseases.
Lewis and Short: Latin dictionary
mĕdĕor, 2, v. dep. n. [root madh, to be wise; Zend, madha, the healing art; cf. ma/qos, also medicus, re-med-ium], to heal, cure, be good for or against a disease (syn.: medico, sano, curo); constr. with dat., rarely with contra, very rarely with acc. (class.). I.Lit.A. Of pers. subjects: medico non solum morbus ejus, cui mederi volet, cognoscendus est, Cic. de Or. 2, 44, 186.—Prov.: cum capiti mederi debeam, reduviam curo, i. e.
to neglect matters of importance while attending to trifles
, Ov. A. A. 2, 735; id. M. 7, 526; Lact. 1, 18 fin.—Pass.: ut ex vino stomachi dolor medeatur, Hier. Ep. 22, 4; cf.: medendae valetudini leniendisque morbis opem adhibere, Suet. Vesp. 8.—II.Trop., to remedy, relieve, amend, correct, restore, etc. (a). With dat.: huic malo, Cic. Agr. 1, 9, 26: dies stultis quoque mederi solet, id. Fam. 7, 28, 3: incommodis omnium, id. Q. Fr. 1, 1, 10: afflictae et perditae rei publicae, id. Sest. 13, 31: religioni, id. Verr. 2, 4, 51, 114: inopiae rei frumentariae, Caes. B. G. 5, 24: tum satietati, tum ignorantiae lectorum,
to provide against
, Nep. Pelop. 1, 1: rei alicui lege aut decreto senatus, Tac. A. 4, 16.—(b). With acc.: quas (cupiditates) mederi possis, Ter. Phorm. 5, 4, 2; Just. Inst. 2, 7.—Pass.: aquae medendis corporibus nobiles, Vell. 2, 25, 4.—Absol.: aegrescit medendo,
his disorder increases with the remedy
, Verg. A. 12, 46.—Impers. pass.: ut huic vitio medeatur, Vitr. 6, 11.—Hence, mĕdens, entis (gen. plur. medentum, Ov. M. 15, 629), subst., a physician (poet. and in post-Aug. prose): veluti pueris absinthia tetra medentes cum dare conantur, Lucr. 1, 936; Ov. H. 21, 14: Democrates e primis medentium, Plin. 25, 8, 49, 87; Plin. Pan. 22.