Mansuetûdo, pen. prod. dinis, f. g. Cic.Meekenesse: gentlenesse: moderate temperaunce: mildenesse.Lenitatis & mansuctudinis genus orationis, cui opponitur Vehemens & atrox.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
mansŭētūdo, ĭnis, f. [id.], tameness. I.Lit. (post-class.): elephanti, Just. 15, 4, 19.—II.Trop.A. In gen., mildness, gentleness, clemency (class.): uti clementiā ac mansuetudine in aliquem, Caes. B. G. 2, 14: imperii, Cic. Verr. 2, 5, 44, 114: morum, id. Off. 2, 9, 32: alterum genus orationis lenitatis et mansuetudinis, id. de Or. 2, 49, 200: animorum, id. Off. 2, 4, 15: hostes, Tac. A. 2, 72.—B. In partic., in the times of the emperors, a complimentary title used in addressing them: mansuetudo tua, your clemency or your grace, Eutr. praef. ad Valent. Imp.