Malitia, malitiæ, f. g. Cic.Knauetie: naughtinesse: contrarye to vertue and honesty: snbtletie: with deceit: guilefull dealing.Leuis malitia. Sen. Malitia mala. Plaut.Certare malitia.Plaut.Malitia cœli. Plinius. The vnholcsomnesse of the aire.Id sæpe accidit malitia soli. Varto. By the dnholsomnesse or naughty nature of the ground.
Lewis and Short: Latin dictionary
mălĭtĭa, ae, f. [malus], bad quality, badness. I.Lit. (post-class.): terrae malitia, Pall. 1, 6: arboris,
unfruitfulness
, id. 11, 8.—II.Trop., ill-will, spite, malice (class.): virtutis contraria est vitiositas: sic enim malo, quam malitiam, appellare eam, quam Graeci kaki/an appellant: nam malitia certi cujusdam vitii nomen est: vitiositas omnium, Cic. Tusc. 4, 15, 34: est enim malitia versuta et fallax nocendi ratio, id. N. D. 3, 30, 75; id. Rosc. Com. 16, 46: per summam fraudem et malitiam, id. Quint. 18, 56; id. Clu. 26, 70; opp. to virtus: virtute, non malitia, P. Scipioni placuisse, Sall. J. 22, 2.—With malus: sine mala omni malitia, Plaut. Aul. 2, 2, 38.—In plur.: collatio nostrarum malitiarum, Plaut. Mil. 3, 3, 66: everriculum malitiarum omnium, Cic. N. D. 3, 30, 74.—B.Cunning, artfulness: muliebris malitia adhibenda est mihi, Plaut. Ep. 4, 1, 23.—C. Sometimes in a good sense, like our roguery, Cic. Att. 15, 26, 4: tamen a malitia non discedis,