Maleficium, maleficij, n. g. Vlpian. An yll deede: a mischieuous act: a shrewdturne: hurt: domage: wrong: displeasure.Maleficium & scelus.Cic. Abest tot maleficiis, Vide ABSVM.Admittere maleficium.Cicer.To commit a mischious actCommittere maleficium, & admittere maleficium.Cic.Conuictus maleficij, Vide CONVINCO.Implicari malesicio, Cic.Pasci maleficio.Cic.To liue by lewd and naughty doing.Temperate ab iniuria & maleficio. Cæs. To forbeare doing of wrong and iniurie.Exercitus transit sine maleficio. Cæ, The armie passeth without doing harme or iniutie to any man.
Lewis and Short: Latin dictionary
mălĕfĭcĭum, ĭi, n. [maleficus], an evil deed, misdeed, wickedness, offence, crime. I.Lit.A. In gen. (class.): ne conscii sint ipsi malefici suis, Plaut. Rud. 4, 7, 21: conscientia maleficiorum, Cic. Phil. 5, 6, 15: committere, admittere,
to commit
, id. Rosc. Am. 22, 62: exsilio multare, id. Caecin. 34, 100: supplicia pro maleficiis metuere, id. Rosc. Am. 3, 8.—B. In partic. (mostly post-Aug.). 1.Fraud, deception, adulteration: me maleficio vinceres?Plaut. Truc. 2, 6, 20 Speng.; Quint. 7, 4, 36; Plin. 12, 25, 54, 120.—2.Enchantment, sorcery, Tac. A. 2, 69 Orell. N. cr.;App. M. 9, p. 230, 24; 231, 28; cf. magica, id. Mag. p. 278, 21; Schol. Juv. 6, 595.—II.Transf., mischief, hurt, harm, injury, wrong inflicted (acc. to maleficus, II.): pro maleficio beneficium reddere, Ter. Phorm. 2, 2, 22: ab injuria et maleficio se prohibere, Caes. B. G. 2, 28: sine ullo maleficio, id. ib. 1, 7; id. B. C. 2, 20: novis corrumperent maleficiis, Liv. 7, 20: maleficii occasione omissa, id. 9, 12 al. —Hence, transf. (abstr. pro concr.), a noxious insect, vermin: ita non nasci maleficia, Plin. 18, 30, 73, 308; 8, 59, 84, 229; 20, 13, 51, 133.