lūcror, ātus, 1, v. dep. a. [id.], to gain, win, acquire, get, make (as profit). I.Lit.: cum lucrari impune posset auri pondo decem, Cic. Par. 3, 1: ut locupletes suum perdant, debitores lucrentur alienum, id. Off. 2, 24, 84: stipendium,
to keep for one's self, put into one's own pocket
, id. Verr. 2, 5, 24, 61: Pythias emuncto lucrata Simone talentum, Hor. A. P. 238: lucrandi perdendive temeritas, Tac. G. 24: qui duo acceperat lucratus est alia duo, Vulg. Matt. 25, 17: majorem partem lucrari, to receive the larger share of profit in a partnership, Gai. Inst. 3, 149.—B. In partic., to gain by economy, to save: occasione lucrandi salis, Plin. 18, 7, 12, 68.—II.Trop., to acquire, gain, win: qui domitā nomen ab Africā Lucratus rediit, Hor. C. 4, 8, 19: lucretur indicia veteris infamiae, i. e.
I will make him a present of them, I will not mention them
, Cic. Verr. 2, 1, 12, 33; Stat. Th. 9, 779.—B.To win, persuade, convert (eccl. Lat.): factus sum Judaeis tamquam Judaeus, ut Judaeos lucrarer, Vulg. 1 Cor. 9, 20.