Litura, pro Linitione, vel linimento. Columell. Annoynting smearing.Cæcæ lituræ.Ouid.Blind blottes.Multa litura coercuit carmen. Horat. Contemplari lituras codicis.Cic.Facta litura admonicu mo.Ouid.Suffusas lituras habet litera.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
lĭtūra, ae, f. [lino], a smearing, anointing. I. In gen.: solem etiam et pluviam arcet ejusmodi litura, Col. 4, 24, 6.—II. In partic. A.Lit., a rubbing or smearing of the wax on a writing-tablet, in order to erase something written; hence, a blotting out, erasure, correction: unius nominis litura, Cic. Arch. 5, 9.—B.Transf.1. Concr., a passage erased, an erasure: videtis extremam partem nominis demersam esse in litura, id. Verr. 2, 2, 78, 191: litterae lituraeque omnes assimilatae, id. ib. 2, 2, 77, 189: carmen multā liturā coërcere, Hor. A. P. 292.—2.A blot, blur made in a writing: haec erit e lacrimis facta litura meis, Prop. 4 (5), 3, 4: littera suffusas quod habet maculosa lituras, Ov. Tr. 3, 1, 15.— 3.A wrinkle: cum corpus nulla litura notet, Mart. 7, 18, 2.—C.Trop., an alteration: nec ulla in decretis ejus litura sit, Sen. Vit. Beat. 8, 2.