Lepor, lepôris, pen. prod. m. gen. Quod & Lepos lepôris dicítur. Plautus. Pleasantuesse of speach: the good grace or delectablenesse in speathe, gesture, and doing a thing: pleas grace.Faceto lepôre solers. Plin. Lepos quidam, facetiæque, & eruditio libero digna. Cicero. Facetiarum & vrbanitatis oratorius, non scurilis lepos. Cic.A certaine pleasant grace in meaty sayings seemely for an or atour, and not such as scoffers doe vse.Sermonis lepor.Cic. Lepor drcendi. Cic.Non infaceto lepore. Plin. Disertus leporum ac facetiarum, Catul.Verie good in pleasant sayings and meary conceies.Magous in iocando lepos erat in homine.Cic.The man had a great grace in pleasant iesting. Lepore ac venustate affluens.Cic.Leporem quendam & salem est consecutus.Cic.Nitidus & lcuis lepor. Lucr. A trinune & smooth polishing.Vario distincta lepore omnia. Lucret. All things placed in a trimine and pleasant order.Æternum dare leporem dictis Lucret.Verborum lepores illigantur in co genere, Vide ILLIGO.Persusa lepore omnia corrident. Lucret. All things delight with a marneilous grace.Medjo defonte leporum surgit amari aliquid. Lucr.
Lewis and Short: Latin dictionary
lĕpor and lĕpos, ōris, m. [perh. root lamp-; Gr. la/mpw, lampro/s; cf. Lat. limpidus, lanterna], pleasantness, agreeableness, attractiveness, charm. I. In gen.: quasi salsa muriatica esse autumantur sine omni lepore et sine suavitate, Plaut. Poen. 1, 2, 32: aurea, pavonum ridenti imbuta lepore Saecla, Lucr. 2, 502; 4, 1133: omnis vitae lepos, Plin. 31, 7, 41, 88.—II. In partic. A. Of behavior, pleasantness, grace, politeness, amiability: affluens omni lepore ac venustate, Cic. Verr. 2, 5, 54, 142: in quo mihi videtur specimen fuisse humanitatis, salis, suavitatis, leporis, id. Tusc. 5, 19, 55. —B. As a term of endearment, = blanditiae, my delight, charmer: respice, o mi lepos, Plaut. Cas. 2, 3, 19; id. Curc. 1, 2, 4.— C. Of speech, pleasantry, wit, humor (so most freq. in Cic.; cf.: sal, facetiae, festivitas): Inest lepos ludusque in hac comoedia, Plaut. As. prol. 13: ea esset in homine jucunditas et tantus in jocando lepos ut, etc., Cic. de Or. 1, 7, 27: urbanitatis oratorius, non scurrilis, lepos, id. Brut. 38, 143; cf. id. de Or. 1, 34, 159: floruit admirabili quodam lepore dicendi, id. Ac. 2, 6, 16: inusitatus nostris oratoribus lepos, id. de Or. 2, 23, 98: omnes verborum, omnes sententiarum lepores, id. Or. 27, 96.