lătercŭlus (lătĕrĭcŭlus, Caes. B. C. 2, 9, 2), i, m.dim. [id.]. I.A small brick or tile: hanc contignationem laterculo astruxerunt, Caes. l. l.: sacellum factum crudis laterculis, Plin. 30, 7, 20, 63: observationes siderum coctilibus laterculis inscriptae, id. 7, 56, 57, 193.—II.Transf.A.A kind of pastry, so called because shaped like a tile, Cato, R. R. 109: nihil nisi laterculos, Plaut. Poen. 1, 2, 115.—B. Among the agrimensores, a tile-shaped piece of land, Sic. Fl. de Cond. Agr. p. 2 Goes.