jūdĭcĭum, ii, n. [judex], a judgment, i. e. a judicial investigation, trial; a judicial sentence (class.). I.Lit.: omnia judicia aut distrahendarum controversiarum aut puniendorum maleficiorum causā reperta sunt, Cic. Caecin. 2: dignitatis meae,
concerning
, id. Brut. 1, 1: praetor judicium prius de probro, quam de re fieri maluit, id. Quint. 2: de alicujus meritis judicia facere, id. Or. 41, 140: de mea fide, id. Fam. 11, 29, 2: de se, Caes. B. G. 1, 41, 2: inter sicarios,
for assassination
, Cic. Rosc. Am. 5, 11: adducere causam aliquam in judicium, id. Opt. Gen. Or. 7, 18: judicio aliquid defendere, id. Quint. 20, 62: agere,
to settle a dispute
, Plin. 9, 35, 58, 120: ferre, to give his vote; of a judge (different from sententiam ferre, to pass sentence), Cic. Tog. Cand. p. 525 Orell.: exercere, id. Q. Fr. 2, 16, 3: vocare aliquem in judicium,
to summon before court
, id. Balb. 28, 64: judicio quempiam arcessere,
to sue
, id. Fl. 6, 14: sistere in judicium,
to set before the court
, Dig. 2, 5, 4: dare, to allow, grant a trial, of the prætor who proposes the judges: in Lurconis libertum judicium ex edicto dedit, Cic. Fl. 35, 88: judicium accipere, suscipere,
to undertake a legal trial
, id. Quint. 20, 62; Dig. 5, 3, 7: pati,
to submit to
, Cic. Quint. 20, 63: damnatus inani judicio Marius, Juv. 1, 48. —II.Transf.A.A court of justice: at ille in judicium venit, Nep. Ep. 8: judicium clauserat militibus armatis, Quint. 4, 2, 25. —B. Beyond the legal sphere, a judgment, decision, opinion with regard to any thing: meum semper judicium fuit, omnia nostros invenisse per se sapientius quam, etc., Cic. Tusc. 1, 1, 1: decima legio per tribunos militum ei gratias egit, quod de se optimum judicium fecisset, Caes. B. G. 1, 41: judicium facere, quanti quisque sibi faciendus esset,
to judge, decide
, Cic. Fam. 13, 29, 1: meo judicio,
in my judgment, according to my opinion
, id. Brut. 8, 32; Quint. 9, 3, 59: ex alicujus judicio, Cic. Rosc. Am. 37, 108: de quo homine vos tanta et tam praeclara judicia fecistis, i. e. by conferring honors on him, id. de Imp. Pomp. 15, 43.—C.The power of judging, judgment, discernment: studio optimo, judicio minus firmo praeditus, Cic. Or. 7, 24; id. Fam. 9, 6, 4: intellegens, id. Opt. Gen. Or. 4, 11: subtile, Hor. Ep. 2, 1, 242: si quid mei judicii est,
if I can judge of it
, Cic. Fin. 2, 12, 36: videor id judicio facere, i. e.
with discretion, good judgment
, id. Q. Fr. 3, 1, 5, 18; so Caes. B. G. 5, 27; Cic. Div. 2, 13, 30 dub.: adhibere, Tac. H. 1, 83: acri judicio perpendere aliquid, Lucr. 2, 1042.—D.Judicial harangues, speeches in court: illa mala judicia, Quint. 10, 1, 70.