Inuro, inûris, pe. pr, iuussi inustum, inúrere. To marke with an hot yrod: to inamel or worke with fire.Notas & nomina inurunt vitulis. Vir. They set markes and names vpon with hote yrons.Inurere alicui infamiã, per translationem. Cice. To bring vp a slaunder on one that wil ncuer be laide.Neu Fabiæ genti eam inureret ignominiam.Liu.Inurere dolorem animo alicuius.Cic.To put one to such a sorrow and grief as be shal neuer forget.Inurere infamiam superbiæ alicui. Ci. To make one for euer to be noted for a proud person.Inurereleges. Ci. To make lawes to the perpetual dishonor of the weale publique.Inurere alicui maculam, Vide MACVLA.Inurere alicui notam Censoriam.Plin. iun.To put one to a notable rebuke or reproch.
Lewis and Short: Latin dictionary
ĭn-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn in, to burn.I.Lit.: foramen, i. e.
to make an uneven hole
,
such as is made by burning
, Col. 4, 29, 16.—Of encaustic painting: Nicias scripsit se inussisse, Plin. 35, 4, 10, 27: cerae tinguntur isdem his coloribus ad eas picturas quae inuruntur, id. 35, 7, 31, 49. — To burn in a mark: notas et nomina gentis, Verg. G. 3, 158; Just. 44, 4, 9: inustis barbarum litterarum notis, Curt. 5, 5, 6.— B.To burn off or away, remove by burning: inustis infantum dexterioribus mammis ... unde Amazones dictae sunt, Just. 2, 4, 11: ferro candente calcaribus inustis, Col. 8, 2, 3; cf. Plin. 23, 8, 77, 148.—II.Trop., to brand, to imprint or attach indelibly: ne qua generi ac nomini suo nota nefariae turpitudinis inuratur, Cic. Sull. 31, 88: quas ille leges fuit impositurus nobis atque inusturus?id. Mil. 12, 33: aliquid calamistris, id. Brut. 75, 262: censoriae severitatis nota inuri, id. Clu. 46, 129: signa probitatis ... domesticis inusta notis veritatis, id. Planc. 12, 29: acerbissimum alicui dolorem, id. Phil. 11, 15, 38: alicui famam superbiae et crudelitatis, id. Mur. 4, 8: plurima mala rei publicae, id. Phil. 2, 46, 117: alicui ignominiam, id. Prov. Cons. 7, 16: vivet semper in pectoribus illorum, quidquid istuc praesens necessitas inusserit, Liv. 9, 3 fin.: nota turpitudinis inusta vitae alicujus, Cic. Cat. 1, 6 init.; Liv. 3, 58: mihi dolorem, Cic. Mil. 36, 99: ei dolorem, id. Tusc. 3, 9, 19; cf.: hunc dolorem cineri ejus atque ossibus, id. Verr. 2, 1, 44, 113. —Hence, ĭnustus, a, um, P. a., burned; subst.: inusta, ōrum, n., burned parts, burns, Plin. 22, 14, 16, 37.