in-vĭŏlābĭlis, e, adj., invulnerable, imperishable (poet. and in post-Aug. prose): inviolabile telis servabant sacrumque caput, Sil. 16, 16: inviolabilia haec ne credas forte vigere, Lucr. 5, 305: elementum, App. Mund. 1, p. 57: quia non laniabatur (Mariccus), stolidum vulgus inviolabilem credebat,