inversĭo, ōnis, f. [inverto], an inversion.I. Verborum, i. e. an ironical inversion of meaning, Cic. de Or. 2, 65. 261.—II.An allegory, transl. of Gr. a)llhgori/a,Quint. 8, 6, 44.—III.A transposition, i. q. a)nastrofh/ (as quoque ego for ego quoque), Quint. 1, 5, 40.