inter-pungo, punxi, punctum, 3, v. a., to place points between words, to point, punctuate: cum scribimus, interpungere consuevimus, Sen. Ep. 40.—Hence, inter-punctus, a, um, P. a., well divided: narratio distincta personis et interpuncta sermonibus, Cic. de Or. 2, 80, 328: clausula, id. ib. 3, 44, 173: intervalla, id. Or. 16, 53.— As subst.: interpuncta verborum,