Intestina, substantiuè dicuntur. Cels. Cic.The bowels or intrals of man or beast.Intestinum renue. Celf. The smal gut. Intestinum latum. Ci. The great gut called Colon.
Intestinum, Vide INTESTINVS.
Intestinus, pe. pro. Adiect. ab Intra. That belongeth to the inward partes, or is al with in.
intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.). I.Adj.: neque ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48: occultum, intestinum ac domesticum malum, id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2: bellum, id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5: discordia, Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner's work: villa opere tectorio et intestino spectanda, Varr. R. R. 3, 1: opera, Plin. 16, 42, 82, 225. — II.Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax). A. In gen. (a).Sing., Lucr. 4, 118: loto terram ferit intestino, Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, 199.— (b).Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6: reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus, Cic. N. D. 2, 55: laborare ex intestinis,
to be disordered in the bowels
, id. Fam. 7, 26: capiunt plus intestina poetae, Juv. 7, 78. — B. In partic.: intestinum medium, i. e. mesente/rion,the mesentery, id. N. D. 2, 55: intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,
the straight gut
,
rectum
, Cels. 4, 1: imum,
rectum
, Nep. Att. 21, 3.— C. Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.—Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.