Insero, inleris, pe. cor. inserui, insértum, insérere. Col. To set or put in, to ioyne: to cast in: to intermingle.Penna per transuersas inserta nares. Plin. A feather put crosse through their nostreis.Infantibus puer is in os inserunt.Cic.They put into.Inserere collum in laqueum. Cice. To put hys necke into the corde.Grana ciceris in a cum inserere. Quin. Sub regmen inseritur acutis radijs Ouid.Quod admirandis suis inseruit.Cic. Plin. Which he did put or write among his macueiles, or things wondrous and straunge.Vitæ inserere aliquem.Stat.To bring one into life.Bellis ciuihbus se inserere.Ouid.To intermeddle in cinyll warres.Inserere consilium aliquod. Plau. To ad a counsaile or aduisement.Inserere deos minimis rebus.Liu.To teache that God medleth with smal trifles: to make god a medler in smal matters.Inserere expostulationem suam.Liu.To adde or put to his complaint or quarrell.Inseritur huic loco fabula.Liu.Historiæ turpes inserere iocos.Ouid.In an history to adde or mire vnhonest iestes.Laudem ac vitupcrationem inserere, Quin.To adde praise and reprehenston.Opinionem inserere. Vide OPINIO. Oscula inserere.Ouid.Insettæ fenestræ. Vir. Windowes made in.
in-servĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 (archaic forms, inservibas, Plaut. Most. 1, 3, 59: inservibat, Sil. 7, 341), v. n. and (rarely) a., to be serviceable, to be devoted or attached to, to be submissive to, to serve (syn.: deservio, ministro); with dat., rarely with acc. (class.). (a). With dat.: filium meum amico suo video inservire, Ter. Heaut. 3, 1, 9: a quo plurimum sperant, ei potissimum inserviunt, Cic. Off. 1, 15, 49: plebi, cui ad eam diem summa ope inservitum erat,
who had been treated with the utmost deference
, Liv. 2, 21, 6: legibus definitionis, Gell. 1, 25, 10.—Of inanim. and abstr. things, to be devoted to, to attend to, take care of: suis commodis, Cic. Fin. 2, 35, 117: temporibus, Nep. Alcib. 1: honoribus, Cic. Off. 2, 1, 4: artibus, id. de Or. 1, 4, 13: vocibus, id. Or. 20, 68: famae, Tac. A. 13, 8.—(b). With acc.: si illum inservibis solum, Plaut. Most. 1, 3, 59; id. Poen. 4, 2, 105; cf.: nihil est a me inservitum temporis causa, Cic. Fam. 6, 12, 2.—(g).Absol.: inservientium regum ditissimus,