Innocentia, innocentiæ, f. g. Cic.Innocencie: integritie: true intent: guiltlesnes.Singularis integritas atque innocentia.Cic.Summa integritate & innocentia vit.Cic.A man of great inregritie and true dealing.Innocentia mutua. Plin. Forbearing of barme one towards another.Constat de cius innocentia, Vide CONSTO.Pœna iudiciorum liberare innocentiam. Ci. To deliuer his mnocentie from the yenaltie of iudgement.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-nŏcentĭa, ae, f., harmlessness.I.Lit.: ferorum animalium, Plin. 37, 13, 77, 201: fumi graveolentis, Pall. 1, 35 med.— II.Transf.A. In gen., blamelessness, innocence: est innocentia affectio talis animi, quae noceat nemini, Cic. Tusc. 3, 8, 16; id. Phil. 3, 10, 25: rigidae innocentiae Cato erat, Liv. 39, 40, 10: sola innocentia vivere, i. e.
with no other support
, id. 2, 3, 4: mutuā innocentiā tutum esse,
where no one seeks to injure another
, Plin. 12, 14, 32, 59.—B. In partic., uprightness, integrity, disinterestedness: quantā innocentiā debent esse imperatores, Cic. de Imp. Pomp. 13, 36: suam innocentiam (opp. avaritiam) perpetuā vitā esse perspectam, Caes. B, G. 1, 40.—C. Collect. concr., innocent persons: innocentiam liberare, Cic. de Or. 1, 46, 202.