Innocens, pe cor. innocentis, Adiect. Cic.Innocent: harmeles: dnhatmesul: guiltles.Innocens & Nocens, contraria. Cæs. Innocens integer, religiosus vir.Cic.Harmelesse: vprighte: of good conscience.Vir bonus & innocens.Cic. Mulier innocens. Hor. Epistola innocens.Cic.An epistle that doth no harme.Innocens ruina. Mart. A fal of a thing that hurteth not him on whome it fel.Damnare innocentem.Cic.To condemne a person guiltles.Innocentio r vua, que decerpta diu pependit. Pli. That graps hurteth lesse which, &c.Factorum innocens sum. Tac. I am guiltles of those actes.
Innocentia, innocentiæ, f. g. Cic.Innocencie: integritie: true intent: guiltlesnes.Singularis integritas atque innocentia.Cic.Summa integritate & innocentia vit.Cic.A man of great inregritie and true dealing.Innocentia mutua. Plin. Forbearing of barme one towards another.Constat de cius innocentia, Vide CONSTO.Pœna iudiciorum liberare innocentiam. Ci. To deliuer his mnocentie from the yenaltie of iudgement.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-nŏcens, entis, adj. (gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5; but innocentium, Cic. Verr. 4, 52, 116), that does no harm.I.Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons): epistula, Cic. Fam. 5, 18: ruina, Mart. 1, 83, 11: innocentis pocula Lesbii, Hor. C. 1, 17, 21: innocentior cibus, Plin. 23, 7, 67, 132.— II.Transf., that harms no one, blameless, guiltless, innocent.A. In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41: innocens si accusatus sit, absolvi potest, id. Rosc. Am. 20, 56: vir integer, innocens, religiosus, id. Verr. 2, 4, 4, 7: parricidii, Flor. 4, 1: factorum innocens sum, Tac. A. 4, 34: innocentissimo patre privatus est, Cic. Verr. 2, 2, 33, 88: contentiones,
carried on without bitterness
, Vell. 1, 11, 6: vita innocentissimus, id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man: cum innocente abstinentiā certabat (Cato), Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. — B. In partic., disinterested, upright: praetores, Cic. Verr. 1, 4, 12: vir innocens et industrius, Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently: vivere, Quint. 7, 4, 18: opes innocenter paratae, Tac. A. 4, 44.— Comp.: omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,