A beginning. Initium iræ. Ter. The beginning of anget. Inter initia priacipatus. Vide INTER. Illa initia, quæ græcè elementa dicuntur. Cic. Abrupta initia. Quin. Initia quædam, ac semina sunt concessa natura. Quin. Mediocre initium Suet. Petitum initium. Quin. Præcedentia initia Quin. Initio ablatiuus. pro In initio. Ci. In the beginning. In initio accusationis exanimarus sum. Cic. Ab initio. Cic. From the beginning. Capere initium. Cæs. To begin: to take a beginning. Destinare sibi certa initia. Quin. Dare initium alicuius rei. Quin. To giue a beginning. Ducere initium ex re aliqua. Quin. To begin, or take a beginning at a thing. Ducere rerum initium ac legum suarum alicunde. Cic. To begin his matters and lawes at. Facere initium. Idem. Cic. To begin. Facere initium are aliqua. Quin. To beginne at or with. Inducti his initij, omnia vera diligimus. Cic. Introducere initium. Cic. Vide INTRODVGO. Pellere initium sermonis, Vide PELLO. Ponere initium. Cic. To beginne. Initium surnere. Quin. To beginne.

I. A beginning, commencement (syn.: principium, exordium).

A. Lit.: bonis initiis orsus tribunatus, tristes exitus habuit consulatus, id. Brut. 34, 128: initio accusationis, id. de Or. 1, 26, 121: initium capere, Caes. B. G. 1, 1: dicendi initium sumere, Cic. Leg. 2, 1, 1: facere initium confligendi, id. Phil. 14, 14, 36: caedis initium ab aliquo facere, id. ib. 5, 7, 20: male ponere initia, id. Att. 10, 18, 2: ducere ab aliqua re, id. ib. 9, 9, 2: ab initio res quem ad modum facta sint, exponemus, Cic. Rosc. Am. 5, 14: ab ultimo initio repetere, Auct. Her. 1, 9, 14: seditionem ab altiore initio repetam, Tac. H. 2, 27: quia initio caedis orto difficilis modus, id. ib. 1, 39.— Pleon.: querellae ab initio tantae ordiendae rei absint, Liv. praef. 12; cf.: prima initia incohare, id. 3, 54, 9: primum initium certaminis, id. 6, 12, 10. — The abl. sing. is used adverbially, in the beginning, at first: quemadmodum senatus initio censuit, Cic. Fam. 1, 7, 4: redeo ad illud quod initio scripsi, id. ib. 1, 7, 5; Nep. Thras. 1, 5; id. Tim. 3, 1; id. Alc. 5, 3; Curt. 3, 8, 17 al.; cf. Zumpt, Gram. 475. —

B. Transf.

1. Constituent parts, elements: inde est indagatio nata initiorum, et tamquam seminum, unde essent omnia orta, generata, concreta, Cic. Tusc. 5, 24, 69: illa initia, et, ut e Graeco vertam, elementa dicuntur ( = stoixei=a), id. Ac. 1, 7, 26; so of death: Augustus in sua resolutus initia, Vell. 2, 123, 3. —

2. First principles, elements cf a science: illa initia mathematicorum, quibus non concessis digitum progredi non possunt, Cic. Ac. 2, 36, 116.—

3. Beginning, origin: quomodo initium nobis rerum omnium ortus noster adferat, sic exitum mors, etc., Cic. Tusc. 1, 38, 91: natus obscurissimis initiis, Vell. 2, 761; cf.: pauca ab initio causisque talium facinorum non absurda, which relate to the origin, etc., Tac. H. 4, 48.—

4. Auspices, because with them everything was begun; hence, the beginning of a reign: novis initiis et ominibus opus est, i. e. of a new king, Curt. 5, 9, 4.—

II. Secret sacred rites, sacred mysteries, to which only the initiated were admitted: initia vocantur potissimum ea, quae Cereri fiunt sacra, Varr. R. R. 3, 1, 5: initia Cereris, Liv. 31, 47, 2; cf. 39, 8, 5: nihil melius illis mysteriis, quibus ex agresti immanique vita exculti ad humanitatem et mitigati sumus, initiaque ut appellantur, ita re vera principia vitae cognovimus, Cic. Leg. 2, 14, 36; Just. 2, 6: initia Samothracum, Curt. 8, 1, 12: initiis pacis, foedus cum feritur, Varr. R. R. 2, 4, 9.—

B. Things (musical instruments) used in celebrating these mysteries: Typanum, tubam, Cybele, tua, mater, initia, Cat. 63, 9.