Inimicitia, inimicitiæ f. g. Cic.Enmitie: hostilitie: hatred: displeasure.Inimicitiæ sunt inter cos. Terentius. They are fallen at variaunce.Graues inimicitiæ. Quin. Iusiæ inimicitiæ, Vide IVSTVS.Truces inimicitiæ. Hor. Appetere inimicitias, Vide APPSTO.Capere inimicirias in se. Ter. To bring himselfe in enmitic, or vispleasure with one.Capessere. Tac. To get enmit ie.
Lewis and Short: Latin dictionary
ĭnĭmīcĭtĭa, ae, f. [inimicus], enmity, hostility, usu. in plur.: capere inimicitias in aliquem, Ter. Phorm. 2, 3, 23: suscipere, Cic. Fam. 2, 18, 2: intercedunt mihi inimicitiae cum aliquo, id. Cael. 13, 32: erant ei veteres inimicitiae cum Rosciis, id. Rosc. Am. 6, 17: inimicitias insitas habere et gerere cum aliquo, id. Font. 11, 23: inimicitias subire, id. Verr. 2, 5, 71, 182: denuntiare alicui, id. Fl. 1, 2: exstinguere, id. Prov. Cons. 9, 22: inimicitias suas donare rei publicae, id. Fam. 5, 4, 2: inimicitias suas temporibus rei publicae permittere, id. Sest. 33, 72: nobiles inter eos,
well known
, Liv. 37, 35, 7: nobilissimae, id. 39, 4, 8; 40, 45, 7: paternae, id. 44, 25, 1: inimicitias habere conceptas ex aliqua re, Caes. B. C. 3, 16: exercere cum aliquo, Sall. C. 49: contrahere, Quint. 7, 1, 53: privatas ulcisci, Tac. A. 3, 12: fovere, id. ib. 11, 6: capitales,
deadly
, Paul. Sent. 2, 27, 1: mortales, transient, temporary (opp. amicitiae inmortales), Liv. 40, 46, 12.—(b).Sing.: inimicitia (est) ira ulciscendi tempus observans, Cic. Tusc. 4, 9, 21; 4, 7, 16: miscent inter sese inimicitiam agitantes, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 275 Vahl.): aeque inimicitiam atque amicitiam in frontem promptam gero, id. ib. 19, 8, 6 (Trag. v. 8 Vahl.): cum eo reveni ex inimicitia in gratiam, Plaut. Stich. 3, 1, 8: inimicitiae causa, Dig. 22, 5, 3; 5, 1, 15.
