Ingigno, ingignis, ingenui, ingenitum, pe. cor. ingignere. Ci. To ingender in.Natura cupiditatem ingenuit homini veri inueniendi Nature hath ingendred in man a desire to ftitd out the truth, or man harh naturally a destre to find out the truth.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-gigno, gĕnŭi, gĕnĭtum, 3, v. a., to instil by birth or nature, to implant, engender.I.Lit.: herbasque nocentes rupibus ingenuit tellus, Luc. 6, 439: vites ingenita sterilitate, Col. 3, 7, 3.—II.Trop.: natura cupiditatem nomini ingenuit, Cic. Fin. 2, 14, 46: tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam, id. N. D. 2, 48, 124: vitia ingenita,
inborn
, Suet. Ner. 1: cum sic hominis natura generata sit, ut habeat quiddam ingenitum quasi civile atque populare,