Infirmus, Adiect. Ci. Sicke: weake: feeble: vnstable: vnconstãt not sure: not strong.Infirmissimus ac desperatissimus homo. Cicero. A man nothing able to do and in great dispaire of all thing.Impares & infirmi.Quintil.Feeble and vnable to match.Infirmi ad resistendum. Cæl. Vnable to resilt.Sum paulo infirmior. Horat. Actor infirmus. Quint. A feeble pleader.Ætas infirma.Ouid.Infirmus animus pueri. Teren. The vnconstant and wauering minde of a childe.Artus infirmos baculo sustinet. Quid. Hee staieth his feeble limmes with a staffe.Caput infirmum. Hor. A weake head.Leuissimæ & infirmilsimæ causæ.Cicer.The lightest causes and of smallest importaunce.Inops & insirma classis propter dimissionem propugnatorum arque remigum.Cic.A weake and feeble nauie.Corpus infirmum.Ouid. Lacerti infirmi. Ouid.Mens infirma.Ouid.Infirmæ nuptiæ.Terent.Marriage not like to continue.Infirma & nugatoria res ad probandum. Cicero. A trifling thing, and of no force to prooue.Infirmi saporis vinum. Colum. Wine of a weake taste drinking halfe slatte or not of a quicke derdure.Senecta infirma. Tibul. Infirmissimum tempus ætatis.Cic.Infirma valetudo.Cic.Sicklinesse.Ætate affecta, & viribus infirmis homo.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-firmus, a, um (post-class. infir-mis, e, Amm. 20, 6), adj., not strong, weak, feeble.I.Lit.: viribus infirmis, Cic. Verr. 2, 4, 43, 95: valetudo, id. Brut. 48, 180: classis inops et infirma, id. Verr. 2, 5, 33, 86: valetudo infirmissima, id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick: sum admodum infirmus, Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26: pecus, i. e.
, id. 23, 2, 28, 59: civitas exigua et infirma, Caes. B. G. 7, 17.—With ad: infirmi ad resistendum, Caes. B. C. 3, 9, 3: infirmior ad haec omnia, Plin. 36, 20, 37, 145.—With adversus: fama, infirmissimum adversus viros fortes telum, Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts: lineae, Plin. 9, 43, 67, 145.—II.Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded: tenuis atque infirmi haec animi videri, Caes. B. C. 1, 32: quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio, Juv. 13, 190: sum paulo infirmior, Hor. S. 1, 9, 71: quorum concursu terrentur infirmiores, Caes. B. C. 1, 3, 5: homines infirmissimi,
very uncertain
,
not to be depended on
, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive: omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est, Cic. Caecin. 23, 64: quod apud omnes leve et infirmum est, id. Rosc. Com. 2, 6: cautiones, id. Fam. 7, 18: infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi, Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.A. Form infirmē. 1.Weakly, faintly, not strongly, not very: infirme animatus, Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression: jejune et infirme, Plin. Ep. 1, 20, 21.— 2.Weak-mindedly, superstitiously: tonitrua et fulgura paulo infirmius expavescebat, Suet. Aug. 9. — B. Form infirmĭter, weakly, feebly, without energy: infirmiter invalideque dicere, Arn. 7, 250.