Ineruditus, pen. prod. Adiect. Suet. Vnlearned: not curming.
Lewis and Short: Latin dictionary
ĭn-ērŭdītus, a, um, adj., uninstructed, unlearned, illiterate, ignorant, awkward (class.): non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, etc., Cic. Fin. 1, 21, 72: ne quis illud tam ineruditum absurdumque respondeat, id. Ac. 2, 43, 132: judex, Quint. 10, 1, 32; cf id. 8 prooem. 26.— Of abstr. things: voluptates,
unrefined
,
coarse
, Quint. 1, 12, 18.—Adv.: ĭnērŭdītē, unlearnedly, ignorantly, awkwardly (post-Aug.): non inerudite ad declamandum ficta materia, Quint. 1, 10, 33.