Inedia, inediæ, f. g. Cic.Hunget: famine.Sustinere inediam. Cels. To abide hunger.Vigilijs & inedia necatus.Cic.Marde with hunger and watching.Imperiosa inedia. Plin. Vide Imperio sus.
Lewis and Short: Latin dictionary
ĭnĕdĭa, ae, f. [2. in-edo], an abstaining from food, fasting (class.): tenebrae oboriuntur, genua inediā succidunt, Plaut. Curc. 2, 3, 30: vigiliis et inedia necatus, Cic. Fin. 5, 27, 82: inediam sustinere, Cels. 1, 3: inediā vitam finire, i. e. to starve one's self to death, Plin. Ep. 3, 7, 1; cf.: inediā mori, Gell. 3, 10, 15.— In plur.: inedias durare, Plin. 11, 54, 118, 283.