Indulgentia, indulgentiæ, f. g. Quin. Gentlenes in suffrance: cockering. Indulgentia.Plin. iun.Sufferance: permission.Id indulgentia tua restituere delyderant Plin.Indulgentia intempestiua. Sen. Nocet indulgentia hobis.Ouid.Too much sufferance.Abolee crimina reorum indulgentia. Modest. Cœh mdulgentia.Virg.Calmnes or quietnes of the aire and weather.
Lewis and Short: Latin dictionary
indulgentĭa, ae, f. [indulgens], indulgence, gentleness, complaisance, tenderness, fondness (class.). I. Of persons: quid est dignius, in quo omnis nostra diligentia indulgentiaque consumatur?Cic. Verr. 2, 1, 44, 112: in hujus (matris) sinu indulgentiaque educatus, Tac. Agr. 4: a corporis obsequio indulgentiaque discedere, Cic. Leg. 1, 23, 60; with benevolentia, id. ib. 13, 35: materiam sibi ducis indulgentia quaerit, Juv. 7, 21.—With in and acc.: Caesaris in se, Caes. B. G. 7, 63, 8: ejus nimia indulgentia in Lepidum, Planc. ad Cic. Fam. 10, 23, 4: pro sua indulgentia in suos, Balb. et Opp. ad Cic. Att. 9, 7, A, 2.—With gen. obj.: qui simili sensu atque indulgentia filiarum commovemini, etc., Cic. Verr. 2, 1, 44, 112. —II.Transf., of inanim. and abstr. things (post-Aug.): caeli, i. e.