Incurso, incursas, incorsâre, Frequentatiuum. Plaut.To inuade, to make inrodes or innasions on enimies: to runne againste: to iutte vpon a thing.Agros dicuntur milites incursare.Liui.To inuade or make rodes into.Incursare in aliquem.Liu.To runne vpon one.Pugnis & calcibus aliquem incursare.Plaut.To runne vpon one and thumpe him both with sistes and heeles.Fortius incursant Tyrij.Stat.Assault more valiauntly.Nutantem aciem victor equitatus incursat.Tacit.In fortunas omnium incursare. Author ad HerÊ. To inuade, and by ertortion to take away all mens goodes.Dimicant inter se arietes aduersis cornibus incursantes. Plin. Running one at an other with their hornes: pushing.Lana ouis nigræ, cui nullus alius color incursauerit. Pli. The wooll of a blacke sheepe mixed with no other coloure.Incursabit in te dolor meus.Cic.Thou wilt bee sorowfull aswelas I.
Lewis and Short: Latin dictionary
incurso, āvi, ātum, 1, v. freq. n. and a. [incurro], to run to or against, to dash or strike against, to assault, attack (class.). I.Lit.(a). With in: jam in vos incursabimus, Plaut. Bacch. 5, 2, 29: in agmen Romanum, Liv. 36, 14, 12.—(b). With the simple acc.: aliquem pugnis,
to pitch into
, Plaut. Rud. 3, 4, 16: (me) boves incursent cornibus, id. Aul. 2, 2, 57: ubi vivos homines mortui incursant boves (meaning raw hides as whips), id. As. 1, 1, 22: agros Romanos,
, id. ib. 14, 190.—2. In partic., to fall upon, assault a woman carnally (post - class.): nuptam alienam, Tert. Pud. 4.—B.Transf.: ea, quae oculis vel auribus incursant,
that strike
,
meet them
, Quint. 10, 3, 28; cf.: pleraque in oculos incurrunt, Quint. 10, 3, 16: incurrit haec nostra laurus in oculos, Cic. Fam. 2, 16, 2: lana ovis nigrae, cui nullus alius color incursaverit,
is intermixed
, Plin. 28, 8, 28, 111.—II.Trop.: incursabit in te dolor meus, Cic. Att. 12, 41, 2: in omnes amicos atque inimicos, notos atque ignotos, Auct. Her. 4, 39, 51.