Inconcinnus, Adiect. Quod concinno contrariÛ est. Gel. Vnmeete: ill proportioned: vnapt: nothing fitte or pretie.In aliquo genere aut inconcinnus, aut multus.Cic.That eyther ordereth not his wordes well, or is to full of talke inany kinde of thing.Asperitas agrestis & inconcinna. Hor.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-concinnus, a, um, adj., inelegant, awkward, absurd (rare but class.): qui in aliquo genere inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur, Cic. de Or. 2, 4, 17: personamque feret non inconcinnus utramque, Hor. Ep. 1, 17, 29: asperitas agrestis et inconcinna gravisque, id. ib. 1, 18, 6.— Adv. in two forms (in both post-class.), awkwardly, absurdly.1. inconcinnē: causificare, App. M. 10, p. 242, 39.—2. incon-cinnĭter: vertere in aliquam rem, Gell. 10, 17, 2.