Incommodus, pe. cor. Adiect. Ter. Incommodious: damageable hurtful: noisome: Vngainefull: vnhande some: vneasie.Ain' tu hoc incommodum euenisse iter? Ter.Incommodus & gratus, contraria.Cic.Incommoda vxor & importuna. Plau. A troublous and vnreasonable wife.Rebus incommodis subleuare aliquem.Cic.In aduersity.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-commŏdus, a, um, adj., inconvenient, unsuitable, unfit, unseasonable, troublesome, disagreeable.I.Adj.A. Of things (class. and freq.): iter, Ter. Hec. 3, 4, 1: res, id. ib. 4, 2, 27: valetudo, Cic. Brut. 34, 130: colloquium pro re nata non incommodum, id. Att. 14, 6, 1: ne voce quidem incommodā, Liv. 3, 14, 6: severitas morum, id. 27, 31, 7: conflictatio turbae, Quint. 3, 8, 29; 1, 7, 16: eorum controversiam non incommodum videtur cum utrorumque ratione exponere, Cic. Inv. 1, 34, 57: naves propugnatoribus incommodae, Liv. 30, 10, 15.—Comp.: ut actori incommodior esset exhibitio, Dig. 10, 4, 11: incommodioris condicionis homines, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 3, 1. — Sup.: in rebus ejus incommodissimis, Cic. Clu. 59, 161. — B. Of persons, troublesome (rare but class.): aliquid huic responde, commode, ne incommodus nobis sit, Plaut. Poen. 1, 2, 189 (but not in Bacch. 3, 2, 17; v. Ritschl ad h. l.): idem facilem et liberalem patrem incommodum esse amanti filio disputat, Cic. N. D. 3, 29, 73.—II.Subst.: incommŏdum, i, n., inconvenience, trouble, disadvantage, detriment, injury, misfortune (freq. and class.): quom ejus incommodum tam aegre feras, Plaut. Capt. 1, 2, 43: nostro incommodo detrimentoque, si est ita necesse, doleamus, Cic. Brut. 1, 4: qui locus est talis, ut plus habeat adjumenti quam incommodi, id. de Or. 2, 24, 102: non modo incommodi nihil ceperunt, sed etiam ... in quaestu sunt versati, id. Verr. 2, 3, 46, 109: timet, ne ipse aliquo afficiatur incommodo, id. Off. 1, 7, 24: accidit repentinum incommodum: tanta enim tempestas cooritur, ut, etc., Caes. B. C. 1, 48, 1: ab officio abduci incommodo, Cic. Lael. 2, 8; cf. ellipt.: nec id incommodo tuo (sc. feceris), id. Att. 12, 47, 1: quae res magnum nostris attulit incommodum, Caes. B. C. 3, 63, 5: quid iniquitas loci habeat incommodi, id. B. G. 7, 45, 9: si quid importetur nobis incommodi, Cic. Off. 2, 5, 18: ex eo concursu navium magnum esse incommodum acceptum, Caes. B. G. 5, 10 fin.; cf.: ut acceptum incommodum virtute sarciretur (shortly before: detrimentum acceptum), id. B. C. 3, 73, 4: reiciendi, deminuendi, devitandive incommodi causa, Cic. Inv. 2, 5, 18: incommodum inter eos (socios) commune est, loss (opp. lucrum), Gai. Inst. 3, 150.—Rarely with gen. rei: commoveri incommodo valetudinis, Cic. Att. 7, 7, 3; cf. morbi, id. Mur. 23, 47.—In plur.: multis incommodis difficultatibusque affectus, id. Div. in Caecil. 3, 8; id. N. D. 1, 9 fin.; id. Lael. 13, 48: tot incommodis conflictati, Caes. B. G. 5, 35, 5; id. B. C. 3, 10, 6.— With gen.: corporum, i. e.
diseases
, Plin. 24, 17, 102, 162: pulmonum, id. 28, 7, 21, 75: vesicae, id. 27, 12, 101, 126: ferre incommoda vitae, Juv. 13, 21. — III.Adv.: incommŏdē, inconveniently, incommodiously, unfortunately, unseasonably: fores Hae sonitu suo moram mihi obiciunt incommode, Plaut. Trin. 5, 1, 8; Ter. Eun. 2, 3, 37: posse pro re nata te non incommode ad me in Albanum venire, Cic. Att. 7, 8, 2: accidit, Caes. B. G. 5, 33, 4: adversari, Liv. 4, 8, 6.—Comp.: cum illo quidem actum optime est: mecum incommodius, Cic. Lael. 4, 15.— Sup.: incommodissime navigare, Cic. Att. 5, 9, 1.