Insons, insóntis, om. g. Li. Guiltlesse: innocent: without faulte.Regni crimine insons.Liu.Guiltlesse in the crime of attempting a kingdome.Insontes publici consilij.Liu.Not partakers of the commõ counsaile.Fraterni sanguinis insons.Ouid.Not guiltie of his brothers death.Amici insontis casum indignabar. Vir. The case of my friend innocent and guiltles did much moue me.Casus insontes cremare.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-sons, ntis, adj.I.Guiltless, innocent; constr. with gen. or absol. (class., but not in Cic. or Cæs.): insontem probri accusare, Plaut. Am. 3, 1, 9: aliquem falso atque insontem arguere, id. Bacch. 3, 3, 10: publici consilii, Liv. 34, 32, 8: culpae, id. 22, 49.— With abl. (rare): si regni crimine insons fuerit, Liv. 4, 15, 1.—Absol.: purus et insons ... si vivo, Hor. S. 1, 6, 69; Sen. Hipp. 486: amicus, Verg. A. 2, 93; 5, 350. — Esp., as subst.: insontes, um, m., the innocent (opp. sontes): circumvenire, jugulare, Sall. C. 16, 3.— II.Harmless (only poet.): Cerberus, Hor. C. 2, 19, 29: oliva, Stat. Th. 12, 682: casa, Ov. Tr. 3, 10, 66.