Inscitia, æ, f. g. Plau. Ignorance: folly: foolishnes: lack of knowledge: vnskilfulnes.Propter liui inopiam, atque eius vsus inscitiam. Ce. For lack of flare, and ignoraunce of the vse of it.Que audiuistis modo, nÛc si eadem hîc iterem, inscitia est. Plau. It were foolishly done of me, if I would now, &c. Inscitia, vt opponitur seientiæ, siue cognitioni. Tac. Ignocaunce.Legum inscitia. Hor. Ignorannce of the rawas.Retum insciria. Hor. Inscitia veri. Hor. Ignorannce of the truth.Capitalis inscitia. Plin. Debilis inscitia. Pers. Inscitia temporum. Pli. By the ignorance of those that liued in that time.
Lewis and Short: Latin dictionary
inscītĭa, ae, f. [inscitus], ignorance, inexperience, unskilfulness, awkwardness, stupidity, stolidity in any thing (usu. with suggestion of blame; while inscientia is simply the absence of knowledge; but the distinction is neglected by Tacitus; v. infra).—With gen., rarely with erga (class.): rerum, Cic. de Or. 1, 22, 49: temporis, id. Off. 1, 40, 144: belli, Nep. Epam. 7, 4: rei publicae ut alienae, Tac. H. 1, 1: rerum verborumque, Quint. 5, 13, 38: veri, Hor. S. 2, 3, 43: artis, Suet. Ner. 41: temporum, Plin. 7, 48, 49, 155: aedificandi, Tac. G. 16: inscitiam potius legionum quam audaciam increpans, Tac. H. 1, 90.—Absol., ignorance, stupidily (ante-class.): male mereri de immerente inscitia est, Plaut. Curc. 1, 3, 29: sex talenta magna dotis demam pro ista inscitia, id. Truc. 4, 3, 71: temeritate atque inscitia exercitum in locum praecipitem perducere, Liv. 26, 2, 7; 8, 33, 17.—In plur.: Pannoniorum inscitiae, Front. Princip. Hist. 319.—II.Ignorance, absence of knowledge, = inscientia (only in Tac.): fore ut acerrimi militum per tenebras et inscitiam ceterorum occiderentur, Tac. H. 1, 54: quo fidem inscitiae pararet, to induce confidence in his ignorance of the crime, id. A. 15, 58: isque illi finis inscitiae erga domum suam fuit, id. ib. 11, 25: inscitia litterarum, id. Or. 19.