Inscius, Ad: ect. Cic.Ignorantinot knowing.Inscia ac temeraria turba. Li. An ignorant & rasy company.Inscij quid in Heduis gereretur. Cæsar. Not knowing what was doke.Inscius omnium retum.Cic.Knowing nothing.Acti inseius.Ouid.Æui venruri inscius. Vir. Armorum inscius. Quin. Vnskilful.Malorum inlcius.Stat.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-scĭus, a, um, adj., not knowing, ignorant of a thing (not used by Plaut. or Ter.; v. Ritschl, Proleg. p. 64 sq.; and cf. insciens); constr., absol., with gen., rarely with de, an acc., an inf., or a rel. clause (class.). (a).Absol.: distinguere artificem ab inscio, Cic. Ac. 2, 7, 22: is, quem vos ad mortem inscii misistis,
ignorantly
, id. Planc. 16, 40: inscios inopinantesque Menapios oppresserunt, Caes. B. G. 4, 4: omnibus insciis, neque suspicantibus, Hirt. B. Afr. 37.—(b). With gen.: omnium rerum, Cic. Brut. 85, 292: haedulus inscius herbae, Juv. 11, 66. — (g). With de aliqua re: de malitia, Dig. 16, 3, 31.— (d). With acc.: at enim scies ea, quae fuisti inscius, Turp. ap. Non. 501, 18.— (e) With inf.: imperii flectere molem haud inscius, Stat. Th. 3, 387 sq.: sutrinas facere inscius, Varr. ap. Non. 168, 17.—(z) With rel. clause: inscii quid in Aeduis gereretur,
not knowing
, Caes. B. G. 7, 77: unde vitam sumeret inscius, Hor. C. 3, 5, 37.— (h) With subj., Verg. A. 1, 718. —B. Special phrase: non sum inscius, I am by no means unaware, I know very well: nec vero sum inscius, esse utilitatem in historia, Cic. Fin. 5, 19, 51.— II.Pass., unknown: trames, App. M. 5, p. 170, 12; cf. nescius.—Adv.: inscĭē, ignorantly, App. de Deo Socr. p. 43, 7.