Imprudens, pen. prod. imprudentis, om. g Cic.Vnware: vnadutsed for fault of remembrauncenot knowing.Imprudens & inscieus idem signisicant.Plaut.Imprudens culpa peccaui mea.Plaut.I vnware vidde amisse by mine owne fault.Non imprudens aduersabar.Plaut.I was willingly againste it, and not with a cause.Imprudentem opprimere.Terent.To come vpon one sodainly ere he be mare.Sæpe imprudenti fortuna occurrit amanti. Propert. Imprudens cum genitiuo. vt. Imprudens negotij. Colum. Not knowing his owne businesse.Imprudens ætatum. Quin. Ignorant of the property of ages.Antiquitatis imprudens consuetudo. Colum. Imprudens maris. Li. Not knowing the sea.Emit eam dono mihi, Imprudens harum retum, ignarusqúe omnium. Tere. Ignorant, and not knowing any thing at all of these matters.Regionis imprudens.Liu.Not knowing the countrey.
Lewis and Short: Latin dictionary
imprūdens (inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus). (a).Absol.: equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur, Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3: equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse, Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3: haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio,
without the knowledge of
, Cic. Rosc. Am. 8, 21: scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit, id. de Or. 1, 21, 94: namque tu me inprudentem obrepseris, Plaut. Trin. 1, 2, 22: plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam,
, id. Phorm. 2, 1, 38: ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare, Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88): qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam, Cic. Fin. 2, 2, 5: quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est, Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40: numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris, Verg. G. 1, 373 Serv. —Transf., of inanim. and abstr. things: non imprudens consilium, si aditum haberet, Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.—Comp.: quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum, Sen. Const. Sap. 19.—Sup.: multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius, Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.—(b). With gen.: imprudentes legis,