Impoténtia, imporentiæ, f. g. Ter. Debilitle: infirmitie: lacke of power: wilfulnes: vnrulines.Impotentia animi.Cic.Impotentic of minde: vnablenesse to rule his affections. Impotentia.Cic.Vnrnlinesse: wilfulnes. vt, Nihil concupiscant, nulla impotentia efferantur. Cic.Dictorum atque factorum impotentia Cic.Impotenter. Aduerb. Quintil.Wild elp: wilfully: outragioufly: naughtilp: vniusily: cruelly.Impotenter regoare. Hirt. To tule or gouerne cruelly and tirannousty.Impotentius regi.Liu.To be ruled with more paine or trouble: to be more hardly maistered, as an horse waring fierce.
Lewis and Short: Latin dictionary
impŏtentĭa (inp-), ae, f. [impotens]. I.Inability, want of wealth, poverty: magis propter suam impotentiam se semper credunt neglegi, Ter. Ad. 4, 3, 16.—II.Want of moderation or self-restraint, ungovernableness, passionate behavior, violence, fury (freq. and class.): impotentia quaedam animi a temperantia et moderatione plurimum dissidens, Cic. Tusc. 4, 15, 34; Poet. ap. Cic. Tusc. 4, 16, 35: impotentia commotus animi, Sisenn. ap. Non. 527, 14: numquam potentia sua ad impotentiam usus, Vell. 2, 29: impotentiae exprobratio, Quint. 6, 2, 16: muliebris, Liv. 34, 2, 2; Tac. A. 1, 4; 12, 57: veteranorum, id. ib. 14, 31: nullius astri Gregem aestuosa torret impotentia,