Immisceo, immisces, immiscui, immistum vel immixtum, immiscere. Liu.To mingle together: to mixe: to put into.Immiscere se alicui bello.Liu.To entermeddle or take parte in warre.Immiscere se colloquijs. Liuius. To enter communication or talke with other.Immiscere se cum aliquo.Liu.To intermedle himselfe with.Armis medijs se immiscuit. Vir. Spiritus immistos nebulis. Sen. Nocti se immiscuit atræ. Virgil. She vanished away in the darke night.Immiscere se rei alienæ. Pom. To intermeddle in an other mans matter.Summis immiscuit ima.Ouid.He turned al by side doune.
Lewis and Short: Latin dictionary
immiscĕo (inm-), scŭi, xtum, or stum, 2 (archaic inf. pres. pass. immiscerier, Verg. G. 1, 454) v. a. [in-misceo], to mix in, intermix, intermingle, blend (not freq. till after the Aug. per.; not in Cic. or Cæs.). I.Lit.: semina farinae, Col. 11, 3, 5; 12, 20, 3; 12, 38, 6 sq.: vos meorum militum corpori immiscui, Curt. 10, 3, 10: elephanti per modica intervalla agmini immixti, id. 8, 12, 7: manus manibus, Verg. A. 5, 429: summis ima, Ov. M. 7, 278: sin maculae incipient rutilo immiscerier igni, Verg. G. 1, 454: immixta corporibus semina, Lucr. 3, 393; cf. id. 1, 877: immixtus castris hostium, Vell. 1, 2, 1: mediis se immiscuit armis, Verg. A. 11, 815; cf.: feminas metus turbae virorum immiscuerat, Liv. 22, 60, 2: se nubi atrae, Verg. A. 10, 662.—B.Transf., to cling to: vestis immiscet cutem, Sen. Herc. Oet. 829.—C. Esp.: se immiscere, or immisceri, to join, unite with any one, associate with: turbae servientium, Tac. Agr. 4, 40: turbae sacricolarum, id. H. 3, 74: manipulis, id. Agr. 28: cur immisceri sibi in cavea patres plebem nollent, Liv. 34, 54, 6: equites se peditibus, id. 31, 35, 5: ita se immiscuit mediis, id. 39, 31, 8: se hostibus, id. 9, 36, 4: veteribus militibus, id. 40, 38, 11; 7, 12, 4; 3, 50, 10: vadimus immixti Danais, Verg. A. 2, 396: se alienae familiae venali, Quint. 7, 2, 26; cf.: se pavonum gregi, Phaedr. 1, 3, 7.—II.Trop.A. In gen.: caelestibus immisceri, Sen. ad Helv. 1, 8: si virtuti se voluptas immiscuisset, id. Vit. Beat. 7, 2; id. Ep. 87, 27: vera falsis, id. ib. 90, 29: sic enim vitia virtutibus inmixta sunt, id. ib. 114, 12: non fugienda petendis Immiscere, Hor. S. 1, 2, 76: quibus necessitudinibus immiscere te mihi parem, Tac. A. 4, 40 fin.: immixtaque vota timori, Ov. H. 6, 73: nec parvis periculis immixtus, Tac. H. 4, 85.—B. Esp. 1.To mingle, associate, connect one thing with another: sortem fortunae regnique sui cum rebus Romanis, Liv. 45, 14, 3 (dub. Weissenb. ex conj. miscuisset).—2. Se immiscere (immisceri) alicui rei, to take part in, concern one's self with, meddle with: fero et contionibus et comitiis se immiscere, Liv. 34, 2, 1; cf.: ne adfinitatibus, ne propinquitatibus immisceamur, id. 4, 4, 6: ne Philippus rebus Graeciae immisceretur, id. 27, 30, 5: cum se immiscuissent colloquiis montanorum, Liv. 21, 32, 10: Fidenati bello se jam ante immiscuerant, id. 5, 8, 6: se negotiis alienis, Dig. 3, 5, 3 fin.: se bonis hereditariis, Gai. Inst. 2, 163.