Illigo, illigas, penult. cor. illigare. Plini. To bynde: knit or fasten to.Ita scitè in aureis poculis illigabat.Cic.He did so fitly fasten them in golden plate.Illigare alicui bello Gentem aliquã.Liu.To cause a people to take parte with them in a warre that they haue in hande.Ad illigandam Romano bello gentem. Li. To the end to intangle or wrap that people in the Romane war, or to make them take parte in the war with the Romanes.Illigare aliquem sermoni alicui.Cic.To make one to intermeddle in a talke.Genus dicendi in quo omnes illigantur verborum lepóres.Cic.In which all kinde of pleasant figures of words is interlaced.Illigare seotentiam verbis. Ci. To knit or compact % sentence with wordes.Illigare conscientia. Tac. To intangle in conscience.
Lewis and Short: Latin dictionary
illĭgo (inl-), āvi, ātum, 1 (in tmesi: inque ligatus, Verg. A. 10, 794), v. a. [in-ligo], to bind on, tie on, to fasten, attach (class.). I.Lit.A. In gen.: emblemata ita scite in aureis poculis illigabat, ut, etc., Cic. Verr. 2, 4, 24, 54: litterae in jaculo illigatae, Caes. B. G. 5, 45, 4: in eo (corpore) influente atque effluente animi divini ambitus illigabant, Cic. Univ. 13: cum Archimedes lunae, solis, quinque errantium motus in sphaeram illigavit, attached or added to the celestial globe, id. Tusc. 1, 25, 63: in currus distentum illigat Metium, Liv. 1, 28, 10: juvencis illigata aratra, Hor. Epod. 1, 25: tauris juga, id. ib. 3, 11: dolia aedibus, Dig. 33, 7, 27: illigata tigna tenere, Caes. B. G. 4, 17, 7: manibus post tergum illigatis, Liv. 5, 27, 9: faciem laxis vesicis illigant, Plin. 33, 7, 40, 122: fel cum elaterio umbilico, id. 28, 14, 58, 203.—B. In partic., with the idea of hinderance to free motion predominating, to fetter, encumber, entangle, impede (poet. and in post-Aug. prose; syn.: illaqueo, irretio, implico; impedio): inutilis inque ligatus Cedebat clipeoque inimicum hastile trahebat, Verg. A. 10 794: se impeditis locis, Tac. A. 13, 40: volucres viscatis illigatae viminibus, Petr. 109: illigatus praedā, Tac. A. 3, 21: aliquem veneno, id. ib. 6, 32.—II.Trop.A. In gen., to attach, connect, bind: (paeon) quam commodissime putatur in solutam orationem illigari, Cic. Or. 64, 215: orationis genus, in quo omnes verborum illigantur lepores, id. ib. 27, 76: sententiam verbis, id. de Or. 3, 44, 175: sermonibus ejusmodi personas tam graves illigare, id. Ac. 2, 2, 6: non iis condicionibus illigabitur pax, ut movere bellum possit, Liv. 33, 12, 13; 36, 11, 2.—B. In partic. (acc. to I. B.), to bind, in a good or bad sense; to oblige, to hold bound; to fetter, encumber, entangle, impede: magnis et multis pignoribus M. Lepidum res publica illigatum tenet, Cic. Phil. 13, 4, 8: familiari amicitia illigati Philippo erant, Liv. 32, 22, 11: nos praeceptis illigaverunt, Quint. 5, 13, 60: ut sociali foedere se cum Romanis non illigarent, Liv. 45, 25, 9; 41, 24, 15: illigari bello, id. 32, 21, 11: angustis et concisis disputationibus illigati, Cic. de Or. 2, 14, 61: aliquem conscientiā, Tac. A. 15, 51: vix illigatum te triformi Pegasus expediet Chimaera, Hor. C. 1, 27, 23.