Illepidus, pe. cor. Adiect. Without delectation or grace: vnpleasant, & tam de homine, quam de oratione dicit-Pla. Inde dictum non illepidum ferebatur, Plin. iun. Therof was spred a pleasant saying.Deliciæ illepidæ atque inelegantes. Catul. Scortillum non illepidum, nec inuenustum. Catul.
Lewis and Short: Latin dictionary
illĕpĭdus (inl-), a, um, adj. [in-lepidus], impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.): inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus, Plaut. Bacch. 4, 3, 3: parens avarus, illepidus, in liberos difficilis, Cic. N. D. 3, 29, 72: homines, Gell. 18, 4, 10: deliciae illepidae atque inelegantes, Cat. 6, 2: votum (with invenustum), id. 36, 17: verba durae et illepidae novitatis, Gell. 11, 7, 1.—Adv.: illĕpĭdē (inl-), impolitely, rudely, inelegantly: qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles, Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, 207; Gell. 18, 13, 5.