Iecur, iecoris, vel iecinoris, pen. cor. Cicer.The liuer of man or beast.Iecur anseris. Plin. Aegrum iecur. Pers. Aridum. Hor. Arietinum. Plin. Siccum iecur arder ira.Iuuen.Feruens difficili bile tumer iecur. Hor. Vlcerare iecur alicuius Horat.To pierce one deepely with loue.Bilis vtit iecur. Hor. Iecinorasi.Men sicke in the liuer.Iecoraria.An hearbe that some call Linerworte: It is tather Agrimouie.
Lewis and Short: Latin dictionary
jĕcur (jŏcur, Plin. 32, 7, 24, 76 Sillig. N. cr.), jecŏris, jĕcĭnŏris, and jĕcĭnŏris, n. [kindred to Sanscr. yakrit, jecur, and Gr. h(=par], the liver.—Lit.: cerebrum, cor, pulmones, jecur: haec enim sunt domicilia vitae, Cic. N. D. 1, 35, 99: portae jecoris, id. ib. 2, 55, 137: jecorum, id. Div. 1, 52, 118: caput jecoris, Liv. 8, 9: alterius quoque visceris morbus id est jocinoris, etc., Cels. 2, 8.—The goose's liver was considered a delicacy, Plin. 10, 22, 26, 52; Mart. 13, 58, 1; Juv. 5, 114; Hor. S. 2, 8, 88. So, too, that of swine, Plin. 8, 51, 77, 209.—II. Esp. as the seat of the soul and affections: non ancilla tuum jecur ulceret ulla puerve, Hor. Ep. 1, 18, 72: fervens difficili bile tumet jecur, id. C. 1, 13, 4: quanta siccum jecur ardeat ira, Juv. 1, 45: rabie jecur incendente feruntur, id. 6, 647.—As the seat of the understanding: en cor Zenodoti, en jecur Cratetis, Bibacul. ap. Suet. Gram. 11.