Heri, Aduerb. temporis. Plaut. Lepidus ad me heri vesperi literas misit. Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
ĕrus (less correctly, hĕrus, v. infra), i, m. [Sanscr. root, har-; har-āmi, I seize; har-anam, hand; Gr. xei/r, xe/rhs; Lat. heres, hirudo; but the form erus is that of the best MSS.; cf. Ritschl, Opusc. 2, 409; Brix ad Plaut. Trin. 1, 2, 24]. I.Lit., the master of a house or family, in respect to servants: erum atque servom saluere, Plaut. Trin. 2, 4, 34: iis, qui vi oppressos imperio coercent, sit sane adhibenda saevitia, ut eris in famulos, si aliter teneri non possunt, Cic. Off. 2, 7, 24; cf.: non eros nec dominos appellabant eos, quibus juste paruerunt, id. Rep. 1, 41; Plaut. Am. 1, 1, 87: me meus erus Fecit ut vigilarem, id. ib. 141: nonne erae meae nunciare, quod erus meus jussit, licet?id. ib. 296: quis erus est igitur tibi?id. ib. 206; 225: nec victoris eri tetigit captiva cubile, Verg. A. 3, 324; Plaut. Am. 2, 1, 20; cf.: O ere, quae res Nec modum habet, etc., Hor. S. 2, 3, 265: Le. Ubinam est erus? Li. Major apud forum'st minor hic est intus, our old ... our young master, Plaut. As. 2, 2, 63; cf. id. Capt. 3, 5, 49 sq.—II.Transf.A. Of men, a master, lord, owner, proprietor (poet.): agellulum hunc erique villulam hortulumque pauperis Tuor, Cat. 20, 4; cf.: propriae telluris erus, Hor. S. 2, 2, 129; and: ne perconteris, fundus meus Arvo pascat erum, an, etc., id. Ep. 1, 16, 2: destinata Aula divitem manet erum, id. C. 2, 18, 32: O cubile ... quae tuo veniunt ero Quanta gaudia, Cat. 61, 116.—B. Of the gods: nondum cum sanguine sacro Hostia caelestes pacificasset eros, Cat. 68, 76.—Of the gods, absol.: quod temere invitis suscipiatur eris, Cat. 68, 78.
hĕri or hĕre (in here neque e plane neque i auditur, Quint. 1, 4, 7: here nunc e littera terminamus: at veterum comicorum adhuc libris invenio: Heri ad me venit, quod idem in epistulis Augusti, quas sua manu scripsit aut emendavit, deprehenditur, id. 1, 7, 22; cf. Charis. p. 180 P.; Prisc. p. 1011 ib.; v. esp. Neue, Formenl. 2, p. 685), adv. [for hesi; cf. hes in hesternus; v. the letter R; kindred with Sanscr. hyas; Goth. gis-tra; Germ. gestern; Engl. yesterday; Gr. xqe/s, orig. xes], yesterday.I.Lit.(a). Form heri (perh. only so in Cic.): Septembris heri Calendae, hodie ater dies, Afran. ap. Non. 73, 33; cf.: hoc heri effecit: hodie autem, etc., Cic. Att. 10, 13, 1 (al. here): ubi est hodie, quae Lyra fulsit heri?Ov. F. 2, 76: heri jam edixeram omnibus, Plaut. Ps. 1, 2, 15: quemne ego heri vidi ad vos afferri vesperi?Ter. And. 4, 4, 29: heri vesperi apud me Hirtius fuit, Cic. Fam. 11, 1, 1: heri vesperi, id. Att. 13, 47, 2; 15, 11, 4: ut heri dicebam, id. Rep. 3, 31 fin.; cf.: cum heri ipsi dixeris, te, etc., id. ib. 3, 21: heri, Ter. And. 1, 1, 58; id. Eun. 1, 2, 3; 89; id. Heaut. 3, 2, 8; id. Hec. 1, 2, 115; id. Phorm. 1, 1, 2; Afran. ap. Charis. p. 180 et saep.—(b). Form here (a few times in Plaut., once in Cic., and after the Aug. per. most freq.): hoc here effecit, Cic. Att. 10, 13, 1: res hodie minor est, here quam fuit, ac eadem cras, etc., Juv. 3, 23: here venisti mediā nocte, Plaut. Am. 1, 3, 16; id. Truc. 2, 6, 28; id. Mil. 1, 1, 59: mihi quaerenti convivam dictus here illic De medio potare die, Hor. S. 2, 8, 2: hic here Phrixeae vellera pressit ovis, Ov. F. 3, 852: dura, anime, dura, here fortior fuisti, Gallio ap. Quint. 9, 2, 91; Mart. 1, 44, 2; 3, 12, 2; 4, 7, 5.—II.Transf., of time just past, a short time ago, lately (very rare): Papias leges heri Severus exclusit, Tert. Apol. 4; Dig. 47, 10, 7, 2: sordebant tibi villicae, Concubine, hodie atque heri, Nunc, etc., but a short time ago, the other day (an imitation of the Gr. xqe\s kai\ prw/hn), Cat. 61, 133; Prop. 3, 15, 1.