Gracílitas, pen. cor. tâtis, f. g. Cic.Leanenesse: slendernesse.Summa gracilitas corporis.Cic.Exigere gracilitatem stylo. Qui. To write a lowe stile without colourable amplisications.
Lewis and Short: Latin dictionary
grăcĭlĭtas, ātis, f. [gracilis], slenderness, thinness, leanness, meagreness.I.Lit. (class.; syn.: macies, subtilitas): erat eo tempore in nobis summa gracilitas et infirmitas corporis, Cic. Brut. 91, 313: cervicis et crurum, Suet. Calig. 50: crurum, id. ib. 3; id. Dom. 18: digitalis (vitis), Plin. 14, 3, 4, 40; cf.: papyrum in gracilitatem fastigatum, id. 13, 11, 22, 71.—Plur.: habet certos sui studiosos (Lysias), qui non tam habitus corporis opimos, quam gracilitates consectentur, Cic. Brut. 16, 64.—II.Trop., of style, simplicity, plainness, want of ornament (post-Aug.): quid Periclea? similemne credimus Lysiacae gracilitati?Quint. 12, 10, 24; cf.: exempla in Latina lingua M. Varro esse dicit ubertatis Pacuvium, gracilitatis Lucilium, mediocritatis Terentium, Gell. 7, 14, 6 (v. the whole 14th chap.): pressa illa narrationis, Quint. 4, 3, 2; 1, 9, 2.