Genero, generas, pen. cor. generâre. Cicer.To ingender as the male: to bring foorth as the female: to spring as hearbs do.Gencrare.Quintil.To inuent. vt, An illi rudes sola mentis narura ducti sunt in hoc vt tam multa generarent. Generare defœminis etiam dicitur. Plinius. To conceiue, beare, or bring foorth.Generare de herba. Gell. E gramine quod in oleo generatum esset. HominÊ generauit Deus. Cic.Did creat man.Generandi gloria mellis.Virg.To make or breede hony.Aliam ex alia genetando suffice prolem.Virg.Semina limus habet virides generantia ranas.Ouid.Ingendring greene frogges.Populus Romanus Marte generatus.Cicer.Destended of Mars his race or line.Ita generati natura sumus.Cic.We are so borne and bred of nature.E sanguine generata Beli. Sil. Homines hominum causa generati.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
gĕnĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [genus], to beget, procreate, engender, produce, create; in pass., to spring or descend from.I.Lit. (class.): hominem generavit et ornavit deus, Cic. Leg. 1, 9, 27: isque (Capys) pium ex se Anchisen generat, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 3, 35 (Ann. v. 32 Vahl.): Oebalus, quem generasse Telon Sebethide nymphā Fertur, Verg. A. 7, 734: unde nil majus generatur ipso (Jove), Hor. C. 1, 12, 17: Herculis stirpe generatus, Cic. Rep. 2, 12: homines hominum causa esse generatos, id. Off. 1, 7, 22: ita generati a natura sumus, ut, etc., id. ib. 1, 29, 103; cf. id. Rep. 6, 15: a quo (deo) populum Romanum generatum accepimus, id. Phil. 4, 2, 5: ab origine ultima stirpis Romanae generatus, Nep. Att. 1: Tros est generatus ab illo, Ov. F. 4, 33: fuit Argolico generatus Alemone quidam Myscelos, id. M. 15, 19: Trojā generatus Acestes, Verg. A. 5, 61: mulos (antiqui vocabant) quos asini et equae generarent, Plin. 8, 44, 69, 172: quale portentum ... nec Jubae tellus generat, Hor. C. 1, 22, 15: terram tanto prius animalia generare coepisse, Just. 2, 1 fin.: atque aliam ex alia generando suffice prolem, Verg. G. 3, 65: (mundus) semperne fuerit, nullo generatus ortu: an, etc., Cic. Univ. 2: semina, unde essent omnia orta, generata, concreta, id. Tusc. 5, 24, 69; cf.: semina generantia ranas, Ov. M. 15, 375: terra et hos (rubos) generat, Quint. 9, 4, 5: terra generandis alendisque seminibus fecundior, id. 10, 3, 2: e gramine, quod in eo loco generatum esset, etc., Gell. 5, 6, 9: generandi gloria mellis, Verg. G. 4, 205: ignibus generandis nutriendisque soli ipsius naturalis materia, Just. 4, 1.—Absol.: asina generare coepit, Plin. 8, 44, 69, 172.—II.Trop. (perh. only post-Aug.). A. In gen.: cetera forsitan tenuis quoque et angusta ingenii vena ... generare atque ad frugem aliquam perducere queat, Quint. 6, 2, 3: verecundia vitium quidem, sed quae virtutes facillime generet, id. 12, 5, 2; Dig. 25, 3, 7: peccatum generat mortem, Vulg. Jacob. 1, 15.—B. In partic., to bring forth, produce, of mental productions: quae (aetates) nihil dum ipsae ex se generare queunt, Quint. 1, 1, 36: cum generabit ipse aliquid atque componet, id. 1, 12, 12; 8, 6, 32; cf. id. 10, 2, 5: similiter decurrentium spatiorum observatione esse generatum (poëma), id. 9, 4, 114; cf. Suet. Ner. 52.