Gaudium, gaudij, ne. gen. Cicero. Au affeccion conceiued of a thing pleasant: ioy: gladnesse: mirth.Communia gaudia. Lucr. Crudelia.Ouid. Grande gaudium. Tacit.Inane. Quint. Inæstimabile. Liu.Ingens. Plin. Lachrymosa gaudia. Clau. Sorrowful ioy: lamentable mirth.Mala mentis gaudia.Virg. Mutua gaudia. Lucre. Sordida nunquam gaudia.Stat. Vana gaudia. Hora. Accipere gaudium.Plaut.Adire gaudium, Vide ADEO.Admisit gaudia duro vultu. Lucan. With sad countenaunce he conceiued inward ioy.Aduocari gaudijs. Hor. To be called to reioice.Inopina gaudia afferre alicui.Stat.To tell glad tidings that he thinketh not of.Afficere aliquem gaudio.Cic.To make glad.Agitare gaudium.Salust. Vide AGITO. Asserere gaudia. Martial. Capere gaudia.Ouid. Vide CAPIO. Compleri gaudio.Cic.To be ful of ioy: to be very glad.Gandia in diuersum conuertere.Plin. iun.To turne ioye to sorrowe.Cumulare gaudium.Liu.Cic. Glaud. Vide CVMVLO. Cumulari gaudio.Cic.Declarant gaudia vultu. Catul. They shewe mirth in their countenaunce.Pacta gaudia dare.Ouid. Empta gandia. Stat.Exultare gaudijs.Cic.To trinmph for ioy.Fungi gaudio. Tac. Vide FVNGOR. Indulgere gaudio.Plin. iun. Vide INDVLGEO. Inter gaudium mori. Gel. To die in middes of his ioy.Mutare gaudíum mœrore. Pli. iu. To turne his mirth into sorrow.Oblectare gandio.Plaut. Gaudium percipere. Plin. Blanda gaudia pertentant mentem.Virg.
Lewis and Short: Latin dictionary
gaudĭum, ii (apoc. form gau, like cael for caelum, do for domum: replet te laetificum gau, Enn. ap. Auson. Technop. 144; Ann. 451 Vahl.), n. [id.], inward joy, joy, gladness, delight (opp. laetitia, joy which shows itself externally). I.Lit.A. In gen. (a).Sing.: cum ratione animus movetur placide atque constanter, tum illud gaudium dicitur: cum autem inaniter et effuse animus exsultat, tum illa laetitia gestiens vel nimia dici potest, quam ita definiunt sine ratione animi elationem, Cic. Tusc. 4, 6, 13; Sall. C. 48, 1: voluptas dicitur etiam in animo ... non dicitur laetitia nec gaudium in corpore, id. Fin. 2, 4, 13 (cf. under B.): veluti ex servitute erepta (plebs) gaudium atque laetitiam agitabat, Sall. C. 48, 1: exsultare laetitia, triumphare gaudio, Cic. Clu. 5, 14: meum factum probari abs te triumpho gaudio, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, A, 2: non possum non confiteri, cumulari me maximo gaudio, quod, etc., Cic. Fam. 9, 14, 1: gaudio compleri, gaudio afficere, id. Fin. 5, 24, 69 sq.: tuis litteris perlectis exsilui gaudio, id. Fam. 16, 16, 1; cf.: cum tuas litteras legissem, incredibili gaudio sum elatus, id. ib. 10, 12, 2; id. Rep. 3, 30: gaudium, tristitiam ostendimus (manibus), Quint. 11, 3, 86: missa legatio quae gaudio fungeretur,
to express their joy
,
offer their congratulations
, Tac. H. 2, 55: prae gaudio ubi sim nescio, Ter. Heaut. 2, 3, 67; cf.: nimio gaudio paene desipere, Cic. Fam. 2, 9, 2: exclamare gaudio, Ter. Phorm. 5, 6, 30; cf.: lacrimare gaudio, id. Ad. 3, 3, 55: Ha. Gaudio ero vobis. Ad. At edepol nos voluptati tibi, Plaut. Poen. 5, 4, 47: quid illud gaudii est?Ter. And. 5, 5, 7.—With an object-genitive: gaudium periculosi saltus superati, Liv. 42, 55, 4.—(b).Plur.: quocum multa volup ac gaudia clamque palamque, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 247 Vahl.): cum me tantis affecistis gaudiis, Plaut. Poen. 5, 4, 105; more freq., the outward expressions of joy: feminarum praecipue et gaudia insignia erant et luctus, Liv. 22, 7, 12 (cf. sing.: gaudio exultans, id. 21, 42, 3): quibus gaudiis exsultabis?Cic. Cat. 1, 10, 26: ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur, Sall. C. 61 fin.: o qui complexus et gaudia quanta fuerunt!Hor. S. 1, 5, 43: gaudia prodentem vultum celare, id. ib. 2, 5, 104: in tacito cohibe gaudia clausa sinu, Prop. 2, 25 (3, 20), 30 (cf. gaudeo, II. A.): hunc scio mea solide gavisurum gaudia, Ter. And. 5, 5, 8: scin' me in quibus sim gaudiis?id. Eun. 5, 9, 5.—Prov.: Gaudia principium nostri sunt doloris, Ov. M. 7, 796.—B. In partic., sensual pleasure, delight, enjoyment (rare; not in Cic.; cf. above the passage, Cic. Fin. 2, 4, 13; usually in plur.): dediti corporis gaudiis per luxum et ignaviam aetatem agunt, Sall. J. 2, 4: mutua gaudia, Lucr. 4, 1205; 5, 854: communia, id. 4, 1196; cf. ib. 1106; Tib. 1, 5, 39; Hor. C. 3, 6, 28: non umquam reputant quanti sibi gaudia constent, Juv. 6, 365: vini atque cibi, id. 10, 204: cenae, id. 15, 41.—In sing.: mihi sibique pestiferum hinc abstulit gaudium, Liv. 1, 58, 8.—II.Transf., also, like our joy, for an object which produces joy, a cause or occasion of joy (mostly poet. and in post-Aug. prose): ceterum hoc gaudium magna prope clade in Samnio foedatum est, Liv. 7, 34, 1: non animo solum patrio gratum munus, sed corpori quoque salubre gaudium (sc. reditus filii) fuit, id. 37, 37, 7: cupidus falsis attingere gaudia palmis, i. e. conjugem, Prop. 1, 19, 9: fugiunt tua gaudia, Ov. H. 15, 109; Phaedr. 4, 20, 27; Petr. 79, 10.—B. Of inanim. and abstr. things: non omnes (arbores) florent, et sunt tristes quaedam, quaeque non sentiant gaudia annorum, Plin. 16, 25, 40, 95: flos est gaudium arborum, id. ib.: adamas opum gaudium, id. 20 praef. 2.