Furor, furôris, m. g. Cic.A vehement concitation or stirring of the minde: furie: madnesse: rage.Cæcus furore.Virg.Vultus furore toruus. Sen. Through furie hauing a terrible looke.Violenti signa furoris. Lucr. Furor bellorum. Lucan. The rage of warre.Cœli furor equinoctialis. Catul. Breuis furor. Hor. Cæcus. Hor. Effrænatus & præceps furor alicuius.Cic.Vnruly, and headlong furie or madnesse.Impius furor.Virg.Impotens. Sen. Outragious madnesse.Incauti furores. Sil. Incitatus furor, Vide INCITO.Inflammatus atque ignitus. Ci. Insignis.Virg. Mœstus. Virg.Periurus. Claud. Vecors. Catul. Absistere furore. Vide ABSISTO. Accensus furor, Vide ACCENDO.Animis furor additus.Virg. Augere furores. Captus surore, Vide CARIO.Currenti cede furori. Oui. Giue place to furie when it is vp.Concedit eius furor.Cic.His surie is appeased.Bellandi furore corda extimulat. Sil. He incÊseth their harts with an exceeding desire of warre.Exundans furor.Stat.Outragious furie.Fractus furor. Sil. Furie abated or repressed.Indomitos furores in corde gerens. Catul. Being outragiously furious.Inflammari furoribus, Vide INFLAMMO.Gliscit furor. Lucr. Minuere furorem. Hor. Ponere furorem. Lucan. To cease his furie: to waxe more milde.Furor iráque mentem præcipitant. Virgil. Rage and wrath maketh him desperate, or to go on headlong.Prætumido quatiebat corda furore. Claud. Sistere furorem. Sta. To represse.Versatur mihi ante oculos furor Cethegi. Cice. Furor, Mens vi quadam diuiua concitata, qualis est furor poetarum Cic.A rauishing of the mind: a traunce: a poeticall furie.Vaticinos concepit mente furores.Ouid.Hee was in a propheticall traunce.