fūcōsus, a, um, adj. [id.], painted, colored, beautified, counterfeit, spurious (Ciceron.): visae merces, fallaces quidem et fucosae, chartis et linteis et vitro delatae, Cic. Rab. Post. 14, 40: vicinitas non assueta mendaciis, non fucosa, non fallax, non erudita artificio simulationis, id. Planc. 7, 22: ambitiosae fucosaeque amicitiae, id. Att. 1, 18, 2.1. fūcus, i, m., = fu=kos, rock-lichen, orchil, used as a red dye for woollen goods, Lichen roccella, Linn., Plin. 26, 10, 66, 103 sq.: ut lana tincta fuco citra purpuras placet, Quint. 12, 10, 75.—II.Transf., red or purple color.A. In gen.: infici vestes scimus admirabili fuco, Plin. 22, 2, 3, 3; Hor. C. 3, 5, 28; id. Ep. 1, 10, 27 Orell. ad loc.; Ov. M. 6, 222 al.—B. In partic. 1.Rouge, paint for the complexion: vetulae, quae vitia corporis fuco occulunt, Plaut. Most. 1, 3, 118: si caeruleo quaedam sua tempora fuco tinxerit, Prop. 2, 18, 31 (3, 11, 10 M.): mangones colorem fuco, et rerum robur inani sagina mentiantur, Quint. 2, 15, 25.—2.Dross, alloy, adulteration: adulteratur (sal) rubrica aut testa trita, qui fucus aqua deprehenditur diluente, Plin. 31, 7, 42, 91.—3. For propolis (q. v.), the reddish juice with which bees stop up the entrances to their hive, bee-glue, Verg. G. 4, 39. —III.Trop., pretence, disguise, deceit, dissimulation: his tribus figuris insidere quidam venustatis non fuco illitus, sed sanguine diffusus debet color, Cic. de Or. 3, 52, 199; cf.: sententiae tam verae, tam novae, tam sine pigmentis fucoque puerili, id. ib. 2, 45, 188: fuco ementitus color, Quint. 8, 3, 6: in oratoris aut in poëtae cincinnis ac fuco, Cic. de Or. 3, 25, 100: mercem sine fucis gestat, Hor. S. 1, 2, 83: nec sycophantiis nec fucis ullum mantellum obviam est, Plaut. Capt. 3, 3, 6: sine fuco ac fallaciis, Cic. Att. 1, 1, 1: deum sese in hominem convertisse ... fucum factum mulieri, i. e. to deceive, impose upon (vulg.), Ter. Eun. 3, 5, 41: si eum, qui tibi promiserit, audieris fucum, ut dicitur, facere velle aut senseris, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 35.