Frumentarius, Adiect. Pertaining to corne. vt, res FrumÊtaria. Cic.Prouision for graine.Frumentaria causa.Cic.Frumentaria magoa largitio.Cic.Frumentaria lex.Cic.Locus frumentarius. Cæs. A soile or place where much corne groweth.Lucrum frumentarium.Cic.Frumentarius prædo.Cic.A stealer of corne.Prouinciæ frumentariæ.Cic.Refrumentaria laborare. Cæs. To lacke forage or corne.Frumentarium solum. Plin. A soile or grounde for corne.Frumentarius.Plaut.A forrager. A prouider of corne.Frumentarij negotiatores. Plin. Merchants for corne.In frumentarios sub ipsam lucem impetum fecit. Cæs.
Lewis and Short: Latin dictionary
frūmentārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to corn, corn-; milit., of or belonging to provisions, provision-: ager, Varr. R. R. 1, 11, 2; cf. campus, id. ib. 1, 7, 9: res,
corn
,
provisions
, Cic. Verr. 2, 3, 5, 11; Caes. B. G. 1, 23, 1; 1, 37fin. et saep.: loca, i. e.
abounding in corn
, id. ib. 1, 10, 2; cf. provinciae, id. B. C. 3, 73, 3; Cic. Att. 9, 9, 2: navis,
, Dig. 31, 1, 87.—II.Subst.: frūmentāri-us, ii, m.A.A corn-dealer: frumentarii, quibus cunctis montes maxumi frumenti sunt structi domi, Plaut. Ps. 1, 2, 54; Cic. Off. 3, 13, 57; 3, 16, 67; Liv. 4, 12, 10; 4, 15, 6 al. In the time of the emperors employed as a secret spy, Spart. Hadr. 11; Aur. Vict. Caes. 39 fin.; Capitol. Max. et Balb. 10, 3.—B. Milit., a purveyor of corn, commissary of the stores, victualler, Hirt. B. G. 8, 35, 4; Inscr. Orell. 3491; 3515; 4922; cf. frumentator.