Fleo, fles, fleui, fletum, flere. Ouid.To weepe.Flere de mortealicuius.Cic.To weepe for.Funera alicuius flere.Ouid.To lament oues death.Flere ac lamentari.Cic.Delicuit flendo.Ouid.He melted away with weeping.Ocelli rubent flendo. Catul.
Fletus, huius fletus, m. g. Nomen. Cic.Weeping.Fessa fletu lumina. Sen. Eies wearie with weeping.Humida fletu litera.Ouid.Lachrymæ & fletus cum singultu.Cic.Mulierum fletus & lamentationes.Cic.Alsiduus fletus.Cic. Dulci risu fletus. Ouid.Humentes fletus. Sil. Inanes fletus. Virg.Manans fletus. Lucan. Mœstus fletus. Sene. Modestus fletus.Stat. Pius sletus. Stat.Supplex. Claud. Humble intreatie with weeping.Tremulus fletus, Propert. Abstergere fletum. Cicero. Acuere fletus.Val. Flac. Vide ACVO. Adducere ad, vel in flerum.Cic.To cause to weepe.Adhibere fletum. Cice. To vse teares: to weepe.Longos ciebat fletus.Virg.He wept much and long: he wept a great while.Comprimere sletus.Ouid.To stint weeping: to weepe no more.Ducere fletum inuitis luminibus. Propert. To constraine himselfe to weepe.Effusi fletus.Val. Flac.Teares poured out.Erumpit fletus. Quint. Bursteth out.Excitat fletum Orator. Catul. Mooueth men to weepe.
Lewis and Short: Latin dictionary
flĕo, flēvi, flētum, 2 (contr. forms flēsti, Ov. H. 5, 43; 45: flēmus, Prop. 2, 7, 2; cf. Lachm. ad Lucr. p. 291: flērunt, Verg. G. 4, 461; Stat. S. 2, 1, 175: flēsset, id. ib. 145: flēsse, Ov. M. 6, 404; Liv. 30, 44, 7), v. n. and a. [for flev-o, root flu-; Gr. flu/w, to bubble up, etc.; L. fluo, fluvius, etc.; cf. Curt. Gr. Etym. p. 301 sq.]. I.Neutr.A.Lit., to weep, cry, shed tears (syn.: ploro, lugeo, lacrimo): maerentes, flentes, lacrimantes, commiserantes, Enn. ap. Diom. p. 442 P. (Ann. 107 ed. Vahl.): fleo, quia dijungimur, Plaut. Mil. 4, 8, 18: quin fles, id. Ps. 1, 1, 73: nimium haec flet, id. Mil. 4, 8, 14: ne fle, mulier!id. Ep. 4, 2, 31: quid fles, Asterie?Hor. C. 3, 7, 1: ille me complexus atque osculans flere prohibebat, Cic. Rep. 6, 14 fin.: haec cum pluribus verbis flens a Caesare peteret, Caes. B. G. 1, 20, 5; cf. id. ib. 7, 26, 3; id. B. C. 1, 76, 1; 3, 98, 2: deceptus quoniam flevit et ipse, deus, Prop. 2, 16 (3, 8), 54: felix qui potuit praesenti flere puellae,
before
,
in the presence of
, Prop. 1, 12, 15; cf. Tib. 1, 10, 64: o multa fleturum caput!Hor. Epod. 5, 74: lapides mehercule omnes flere et lamentari coëgisses, Cic. de Or. 1, 57, 245.—Pass. impers.: ad sepulcrum venimus: in ignem posita est: fletur, Ter. And. 1, 1, 102: minus est, quod flendum meo nomine quam quod gaudendum illius est, Quint. 6 praef. 8; so id. 6, 2, 3; 11, 1, 52.—B.Transf.1. Of horses, to neigh: equorum greges comperit ubertim flere, Suet. Caes. 81.—2. Of things, to drop, trickle (ante- and post-class.): uberibus flent omnia guttis, Lucr. 1, 349: flevit in templis ebur, Sen. Thyest. 702: imber, Prud. Cath. 5, 24.II.Act., to weep for, bewail, lament, a person or thing; to sing mournfully (mostly poet. and in post-Aug. prose; once in Cic.): He. Ne fle. Er. Egone illum non fleam? egone non defleam Talem adolescentem? Plaut. Capt. 1, 2, 36: unicum (filium) mater, Cat. 39, 5: parentes Troĭlon, Hor. C. 2, 9, 17: Gygen, id. ib. 3, 7, 1; amissas amicitias, Cat. 96, 4: Pisonem eis verbis flens meum casum vexavit, Cic. Sest. 28, 60: filii necem, Tac. A. 6, 10; 2, 71: suam vicem, Curt. 10, 5, 21: servitutem tristem, Phaedr. 1, 2, 6: amissum conjugem, Just. 28, 4, 4: fidem mutatosque deos, Hor. C. 1, 5, 6: moechos arrogantes, id. ib. 1, 25, 10: catellam raptam sibi, id. Ep. 1, 17, 56: amorem testudine, id. Epod. 14, 11: feralia carmina, to sing, Col. poët. 10, 350: virum, Sen. Contr. 2, 11, 1: amissum fratrem, id. ib. 4, 29, 8: adlatum ad se Pompeii caput, id. ib. 10, 32, 1.—In part. perf.: multum fleti ad superos,
bewailed
,
lamented
, Verg. A. 6, 481; Stat. Th. 4, 103.—(b). With object-clause: agmina septem Flebis in aeterno surda jacere situ, Prop. 1, 7, 18; Val. Fl. 1, 633.—Hence, flē-tus, a, um, P. a., weeping: mater fleta et lacrimosa, App. M. 7, p. 199 fin. (but in Lucr. 2, 631 the correct read. is sanguinolenti).