Fagus, fagi, f. g. Virg.A beeche tree.Alta fagus.Virg. Ardua. Stat.Densæ fagi.Virg. Patula fagus. Virg.Rudibus fagis texuntur rigna. Claud. Veteris iam fracta cacumina fagi.Virg.Viridis fagus.Virg.Fagíneus. A diect. Ouid.Of beeche tree.Fagineæ arculæ. Colum. Coffers made of beeche.Frons faginea.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
fāgus, i (nom. plur.: fagūs, Verg. Cul. 139), f. [prob. root fag-, to eat; cf. faba and Gr. fhgo/s, fhgw/n; Germ. Buche; Engl. beech, originally a tree with edible fruit], = fhgo/s, a beech-tree: Fagus silvatica, Linn.; Verg. E. 1, 1; Caes. B. G. 5, 12, 5; Plin. 16, 5, 6, 16 sq.; 24, 5, 9, 14; Ov. M. 10, 92: felices arbores ... quercus, fagus, etc., Veran. ap. Macr. S. 3, 20, 2 al.