Fácinus, pen. cor. huius facínoris, n. g. pen. cor. An acte, or deede, an ill deede: A noble acte.Facinus istud non est mihi conducibile. Plaueus. This is not for my prosite that I haue nowe done.Basilica facinora.Plaut.Noble actes.Ad omne clarum facinus audaces manus.Senec.Forte facinus.Ouid. Immortalia facinora. Plaut.Lepidum facinus, Plaut. Luculentum. Plaut.Mirum.Plaut. Nobile. Cic.Facinus quos inquinat, æquat. Luca. All that are partakers of an ill acte, be equall and in like case.Aggredifacinus. Hirt. To enterprise some great acte.Exempla facinorum appetere. Seneca. Facinus timido pectori credere.Plaut.Edita facinora habent.Liu.Efficere mirabilia facinora.Cic.Incipere facinus.Plaut. Inuenire. Plaut.Moliri. Sil. To indenour some greate acte.Obire.Cic.To doe a greate acte. Facinns, pro scelere & flagitio. Plautus. A mischieuous o naughtle acte.Facinoris crimen.Cic.The blame of a naughtie acte.Non rudis facinorum.Tacit.Series facinorum. Sen. Formæ facinorum. Sen. Atrox sacinus. Sen. Audax. Terent.Capitale.Cic.Cruentum. Sen. A cruell and bloudie acte.Morte dignum. Sen. Horrendum. Sen. Horridum Seneca.An horrible and wicked acte.Ignotum efferum, inusitatum facinus. Sen. Illiberale. Terentius. Incognitum facinus, ac dirum nesas.Senec.Indigoum facinus.Terent.Tum vero indignum facinus clamitantes.Liui.Then beginning to crie that it was a foule shante and wicked acte.Ingens.Terent. Lede. Horat. Mala facinora.Tacit. Nefarium facinus. Cæs. Nullum non facinus. Sueton. Obscœnum. Claud. Tetrum. Senec.Triste Ouid. Adducere ad facinus.Cic.To induce to commit a naughtle acte.Admittere facinus aliquod.Iuuen. Vide ADMITTO. Animaduertere facinus.Terent.To punishe.Audere.Tacit.To aduenture to doe.Committere. Cæsar. Facinus in se suosque consciscere.Liu.To commit a wicked acte to the reproch both of himselfe and all his.Facinus facere.Cic. Geminare. Ouid.In oculis habere.Ouid.To haue a shamefull acte before his eies.Incœptate. Teren. To enterprise.Iurare in facinus.Ouid.To take an othe to commit, &c.Pœnas luere facinorum. Sen. To be punished for, &c.Facinus quod natum est nouum.Plaut.Oritur facinus ex te.Plaut.This acte riseth first of thee.Patrare facinus aliquod.Ouid.Parare facinus.Liu.Plaut.Scelus & facinus mambus cruentes præ se ferre & confiteri.Cic.Openly to declare and confesse with bloudie handes, that he did commit, &c.Repellere facinus.Ouid.Reposcere facinus.Stat. Vide REPOSCO. Malum facinus suadere. Tibul. Facino: òsus, pen. prod. Cic.Full of naughtie actes: wicked: vngracious: verie naughtie.Facinorosa vita.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
făcĭnus, ŏris, n. [facio], a deed, act, action (class., most freq. in the special signif.). I. In gen. (syn.: factum, res gestae): Atridae duo fratres cluent fecisse facinus maximum, Cum Priami patriam Pergamum ... subegerunt, Plaut. Bacch. 4, 9, 1; 4, 4, 2; id. Trin. 1, 1, 2: tuum nefarium facinus pejore facinore operire, Cato ap. Gell. 13, 24, 12: nefario facinore admisso, Caes. B. G. 7, 38, 8: magnum et memorabile, Ter. Heaut. 2, 3, 73: praeclarissimum, Auct. Her. 4, 55, 68: hic pulcherrimum facinus adivi, Ter. Phorm. 5, 6, 30: pulcherrimum, Cic. Rab. Perd. 6, 19: rectissimum, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 17 fin.: quantum, Poët. ap. Cic. Fam. 2, 9, 2: rarum, Tac. A. 3, 21: suasit amor facinus, Ov. M. 8, 90 al.—In plur.: inaudita et singularia facinora sceleris, audaciae, perfidiae, etc., Cic. Verr. 2, 5, 72, 189: mirabilia facinora, id. Phil. 2, 42, 109: ingenii egregia facinora, Sall. J. 2, 2. —B.Transf. in Plautus for thing: nimis mirum est facinus, quomodo haec hinc potuerit transire!Plaut. Mil. 2, 4, 24: quod facinus video? etc., id. Rud. 1, 2, 73.—II. In partic., a bad deed, misdeed, outrage, villainy, crime (syn.: culpa, peccatum, delictum, flagitium, scelus, crimen, etc.): facinus est vincire civem Romanum, scelus verberare, prope parricidium necare: quid dicam in crucem tollere?Cic. Verr. 2, 5, 66, 170; cf.: scelus et facinus, id. Mil. 16, 43: ad vim, facinus caedemque delecti, id. Agr. 2, 28, 77: nec in facinore, nec in libidine, id. Mil. 27, 73: nihil facinoris, nihil flagitii praetermittere, Liv. 39, 13, 10: ne facinus facere, Cic. Fin. 2, 29, 95: jacere humi ad facinus obeundum, id. Cat. 1, 10, 26: committere, id. Fam. 3, 10, 2; Caes. B. C. 3, 60, 4: in se admittere, id. B. G. 3, 9, 3; cf. id. ib. 6, 13, 5: patrare, Sall. C. 18, 8: ad omne facinus impellere aliquem, Cic. Fragm. ap. Non. 424, 31 (Rep. 6, 1 ed. Mos.): crimen facinusque libidinis, Juv. 6, 294: transi gymnasia atque audi facinus majoris abollae, i. e.
of a teacher
, id. 3, 115 al.—Esp. in exclamations: O facinus indignum, Plaut. Men. 5, 7, 15; Ter. Ad. 2, 1, 19: O indignum facinus, id. Eun. 1, 1, 25; cf. Quint. 5, 12, 12; Cic. Att. 2, 13 init.—In plur.: furiae vindices facinorum et sceleris, Cic. N. D. 3, 18, 66: homo flagitiis atque facinoribus coopertus, Sall. C. 23, 1: talia facinora impune suscepisse, id. J. 31, 9.—B.Transf., concr. (poet.), an instrument of villainy, said of the poisoned cup: facinusque excussit ab ore, Ov. M. 7, 423.