Extraordinárius, Adiectiuum. Cic.Ertraordinarie: contraris to the fashion and order co mmonly vsed.Extraordinarium imperium.Cic.Petitio Consulatus extraordinaria. Cice. Potestas extraordinaria.Cic.Præsidium extraordinarium dare.Cic.Reus extraordinarius. Celius Ciceroni.
Lewis and Short: Latin dictionary
extră-ordĭnārĭus, a, um, adj., out of the common order, extraordinary (class.): fructuum species, Varr. R. R. 2, 1, 28: hinc illae extraordinariae pecuniae, quas nullo duce investigamus, Cic. Verr. 2, 1, 39, 100: id. ib. 2, 2, 70, 170: pecunia, id. Rosc. Com. 1, 4: reus,
, Dig. 47, tit. 11: cognitiones, ib. 50, 13: coërcitio, ib. 47, 20, 2.— Hence, adv.: extrăordĭnārĭē, with excessive frequency (late Lat.): ut eum quem diligebat, extraordinarie nominaret, Hier. in Eph. I. ad 2, 13.